29/2/12

O αστεροειδής 2011AG5 μπορεί να χτυπήσει τη Γη το 2040


H NASA ανακοίνωσε ότι ένας αστεροειδής που θα πλησιάσει τη Γη σε 28 χρόνια αποτελεί κίνδυνο για τον πλανήτη μας. Ο 2011 AG5 έχει διάμετρο 140 μέτρα και σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων θα φτάσει στη διαστημική μας γειτονιά στις αρχές του 2040. Η εκτίμηση των ειδικών είναι ότι υπάρχει μία στις 625 πιθανότητες ο αστεροειδής να πέσει στον πλανήτη μας και αν τελικά αυτό συμβεί η πτώση του θα γίνει στις 5 Φεβρουαρίου του 2040......

Η κβαντομηχανική υπό ισχυρή … συμπίεση

28/2/12

Άλλες δυο εκπληκτικές φωτογραφίες του Κρόνου και δορυφόρων του

Η αποστολή Cassini-Huygens ξεκίνησε από τη Γη στις 15 Οκτωβρίου 1997 και μετά από 7 χρόνια περίπου, την 1η Ιουλίου 2004, μπήκε σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο. Στις 25 Δεκεμβρίου 2004, το Huygens αποχωρίστηκε από το κυρίως σώμα του Cassini και έφθασε στον δορυφόρο του Κρόνου Τιτάνα στις 14 Ιανουαρίου 2005, όπου εισχώρησε στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα, και προσεδαφίστηκε στέλνοντας πολύτιμες πληροφορίες πίσω στη Γη. Η αποστολή παρατάθηκε κι άλλο τον Φεβρουάριο του 2010 και θα μπορούσε να συνεχίσει μέχρι και το 2017. 'Εχω ξαναγράψει ότι η αποστολή Cassini-Huygens αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα επιτεύγματα και οι εικόνες που ακολουθούν το αποδεικνύουν για άλλη μια φορά.

εικόνα 1η: Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας (με διάμετρο 5150 χιλιόμετρα) φαίνεται πάνω δεξιά. Οι δακτύλιοι του Κρόνου που φαίνονται στο πάνω μέρος της εικόνας δημιουργούν μια σειρά εντυπωσιακών σκιών στην επιφάνεια του πλανήτη.
Η φωτογραφία εικόνα λήφθηκε από το διαστημικό σκάφος Cassini στις 5 Ιανουαρίου 2012, όταν το σκάφος απείχε απόσταση 685.000 χιλιόμετρα από τον Κρόνο. Κάθε pixel πάνω στον Κρόνο αντιστοιχεί σε 37 χιλιόμετρα.


εικόνα 2η: Ο δορυφόρος του Κρόνου Μίμας κάτω από τους δακτυλίους του πλανήτη.
Το φωτεινό στίγμα που φαίνεται πάνω από τους δακτυλίους είναι ένα μακρινό άστρο. Η φωτογραφία αυτή λήφθηκε από το διαστημικό σκάφος Cassini στο ορατό φως πριν από δυο μήνες περίπου, στις 21 Δεκεμβρίου 2011. Το Cassini βρισκόταν σε απόσταση 2.7 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Μίμα. Κάθε pixel στον Μίμα αντιστοιχεί σε 16 χιλιόμετρα.

nasa1 - nasa2

Ανδρέας Τζιόλας: επικεφαλής προγράμματος κατασκευής υπερ-διαστημοπλοίου

Η ανθρωπότητα έχει κάνει κάποια βήματα προόδου εντός του ηλιακού μας συστήματος, όσον αφορά τα πιο κοντινά διαστημικά ταξίδια που δεν είναι επανδρωμένα με αστροναύτες, όμως τα μακρινά διαστρικά ταξίδια σε άλλους ήλιους και σε άλλα αστρικά συστήματα, πέρα από το δικό μας, παραμένουν ένα άπιαστο όνειρο και αποκλειστικό πεδίο της επιστημονικής φαντασίας. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους και σίγουρα όχι για τον Ανδρέα Τζιόλα, τον ελληνικής καταγωγής επιστήμονα, που ηγείται του φιλόδοξου διεθνούς ''Σχεδίου Ίκαρος''(Project Icarus), το οποίο έχει θέσει ως στόχο να εκπληρώσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις, ίσως και έως το 2100, για την εφαρμογή νέων τεχνολογιών σε ένα διαστημόπλοιο και την πραγματοποίηση, πιθανώς εντός του επόμενου αιώνα, ενός διαστρικού ταξιδιού που θα διαρκέσει λιγότερο από 100 χρόνια.

Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτός είναι ένας στόχος που ξεπερνά το προσδόκιμο ζωής μιας γενιάς ανθρώπων και συνιστά ένα διαγενεακό εγχείρημα μακράς πνοής. Αυτό το όραμα παρουσίασε ο Τζιόλας σε εκτενή συνέντευξή του σε ένα από τα μεγαλύτερου κύρους αμερικανικά περιοδικά, το «The Atlantic». Όπως λέει, από μικρός, όταν ζούσε ακόμα στην Ελλάδα, ξυπνούσε νωρίς-νωρίς τις Κυριακές για να παρακολουθήσει στην τηλεόραση τη σειρά ''Πόλεμος των Άστρων''. Δεν έχασε ποτέ ένα επεισόδιο και από τότε κιόλας κατάλαβε με τι θα έπρεπε να ασχοληθεί όταν θα μεγάλωνε. Και αυτό ακριβώς έκανε και συνεχίζει να κάνει εδώ και 25 χρόνια......

To καλύτερο βίντεο από τον Διαστημικό Σταθμό;


Σύμφωνα με τον αστροναύτη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ISS και αρχηγό της αποστολής Εxpedition 29, Mike Fossum, αυτό είναι το καλύτερο βίντεο με εικόνες της Γης από τον Διαστημικό Σταθμό. Τη δήλωση αυτή έκανε πριν από λίγο στο Twitter (@astro_aggie) ....Σίγουρα αυτός θα ξέρει κάτι παραπάνω.

http://youtu.be/FG0fTKAqZ5g

27/2/12

Ζητούνται δοκιμαστές φαγητού αστροναυτών στη Χαβάη!

Η ιδανική εργασία: ταξιδεύετε στη Χαβάη όπου θα τρώτε διαστημικό φαγητό 

Το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού απολαμβάνει το διαστημικό της γεύμα
Eπιστήμονες του Cornell και του Πανεπιστημίου της Χαβάης θα πραγματοποιήσουν μια έρευνα διάρκειας 120 ημερών σχετικά με την εξερεύνηση του  Άρη, σε μια ηφαιστειογενή τοποθεσία στη Χαβάη που μοιάζει με την επιφάνεια του πλανήτη. Η μελέτη θα επικεντρωθεί στη "δίαιτα" έξι εθελοντών, οι οποίοι θα κληθούν να ζήσουν και να εργαστούν σαν αστροναύτες.
Θα δοθεί έμφαση ώστε οι συμμετέχοντες να συγκρίνουν δύο είδη τροφίμων: τα μαγειρεμένα από το πλήρωμα έναντι των προ - μαγειρεμένων. Σκοπός της έρευνας είναι να αποφευχθεί αυτό που έχει ονομαστεί "κόπωση μενού" κατά τη διάρκεια μιας αποστολής μεγάλης διάρκειας.

Οι αιτήσεις θα λαμβάνονται μέχρι στις 29 Φεβρουαρίου 2012 και διαβάστε παρακάτω τα προαπαιτούμενα (μεταξύ των οποίων είναι η άριστη γνώση της αγγλικής γλώσσας):
Crew Selection

We are seeking participants for this study with qualifications similar to those required by NASA for their astronaut applicants, as follows:

Required:
  • Bachelor’s degree from an accredited institution, in engineering, biological or physical sciences, mathematics, or computer science.
  • Professional experience (including graduate school) of at least three years beyond the bachelor’s degree
  • Ability to pass a class 2 flight physical examination
  • No history of upper airway surgery, rhinoplasty, chronic rhinitis or chronic sinusitis
  • No other medical or psychological condition that would preclude participation in this study
  • Willingness and ability to eat a wide range of foods
  • Normal sense of taste and smell
  • Tobacco-free for at least 24 months
  • Demonstrated ability to conduct field research
  • Strong interest in human space exploration
  • Fluency in verbal and written English
  • Availability and willingness to take time to participate in the workshop and the two analogue missions
Desirable:
  • Experience in a complex operational system, e.g. submarine, ambulance, airplane cockpit, control room
  • Background in medicine or nursing at the “first responder” level or higher
  • Ability to lift 15 kg and to cover 100 m on foot in 40 seconds or less
  • Experience in construction, electronics, or home repair
  • Body mass index between 19 and 25.
  • Not pregnant or lactating during 2012 and 2013
  • Household cooking experience
  • Valid driver’s license
  • Age between 21 and 65
Application and Selection Procedure

Please fill out the application form and email it with your CV/resumι and a cover letter to binsted@hawaii.edu stating why you wish to participate in the program. The deadline is 11:59pm Hawaii time on February 29th, 2012.
Εάν επιλεγείτε η αποζημίωση σας θα έχει ως εξής...
Compensation, and penalties for early withdrawal

Four-day training workshop: Reimbursement of travel (economy class), lodging and food expenses for the workshop.

Two-week training mission: Travel, food and lodging expenses will be provided. In addition, a $500 honorarium will be paid to crewmembers and the alternate(s) working in local research support who complete the training mission.

120-day Mars analogue mission: Round trip travel, food and lodging expenses are provided. Crewmembers in the habitat will be paid a stipend of $25 per day spent in the analogue habitat plus a completion bonus at the end of the mission, for a total mission compensation of $5000 over and above travel, lodging and food expenses. Alternates working in research support roles near the habitat will have their housing and round trip transportation paid for, a per diem for food, and will receive the same stipend and completion bonus as the crewmembers.

A participant choosing to leave the study during a mission will forfeit any completion bonuses and will become responsible for any fees associated with changes in his or her travel plans. A participant dropped from the study for medical or psychological reasons will be paid a prorated completion bonus and will be reimbursed for fees associated with changes in his or her travel plans.

Medical Care and Medical Expenses

Participants are expected to carry their own medical insurance. They are expected to notify the study team of any medical condition that might jeopardize their participation in the study. Participants will be asked to obtain a dental examination 60-90 days prior to the Mars analogue mission study (at their own expense), and to have any necessary dental work completed before the mission (at their own expense).
During both the training mission and the analogue mission, non-urgent medical care will be provided by telemedical support request initiated via cell phone text messaging to a consulting physician (the “flight surgeon”) and continued via e-mail. This strategy has been used successfully for the last ten years at the Mars Desert Research Station. In case urgent medical care is needed, the analog crewmembers will contact both the flight surgeon (for advice) and the alternates (available close at hand) to arrange for emergency care. A test of the telemedical support system will be performed at the beginning of each mission in the habitat and at two-week intervals during the 4-month Mars analogue mission.

A well-equipped first aid kit, and a set of typical over-the-counter medications, will be provided in the habitat. The medications will be kept locked, with keys held by the crew commander and the health and safety officer.

Διαβάστε επιπλέον λεπτομέρειες ΕΔΩ και ΕΔΩ

Πόσο μακριά στο σύμπαν έχουν φτάσει οι τηλεοπτικές μας εκπομπές;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο μακριά έχουν εξαπλωθεί οι ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές στον γαλαξία μας;

Στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας «Επαφή» του Carl Sagan, οι ραδιοαστρονόμοι στη Γη συλλαμβάνουν σήματα  από τον Βέγα που βρίσκεται σε απόσταση 25 έτη φωτός. Η αρχική αποκωδικοποίηση του σήματος έδειξε ότι αυτό περιείχε τηλεοπτικά στιγμιότυπα με τον Αδόλφο Χίτλερ να κηρύσσει την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων το 1936!
Η εναρκτήρια τελετή των Ολυμπιακών του Βερολίνου ήταν στην πραγματικότητα η πρώτη τηλεοπτική εκπομπή από τη Γη με κάποια υπολογίσιμη ισχύ. Αυτό το τηλεοπτικό σήμα – σε αντίθεση με τις συνηθισμένες ραδιοφωνικές εκπομπές των προηγούμενων δεκαετιών - διαπέρασε την ιονόσφαιρα και έφυγε προς το διάστημα.
Σύμφωνα λοιπόν με την πλοκή του μυθιστορήματος το σήμα αυτό συνέλαβαν οι εξωγήινοι στον Βέγα και το έστειλαν ξανά πίσω, δείχνοντας έτσι στους κατοίκους της Γης ότι «ανίχνευσαν» την ύπαρξή τους (χωρίς βέβαια να έχουν καμιά ιδέα για το τι ήταν ο Χίτλερ).
Αν υιοθετήσουμε την άποψη του Carl Sagan, ότι τα πρώτα ραδιοτηλεοπτικά σήματα ικανά να ανιχνευθούν από εξωγήινους, διέφυγαν προς το διάστημα την δεκαετία του 1930, τότε αυτά θα έχουν διανύσει, από τότε μέχρι σήμερα, περίπου 80 έτη φωτός.
Ή δεδομένου ότι οι άνθρωποι εξέπεμπαν ραδιοκύματα από τις αρχές του αιώνα και κάποια από αυτά διέφυγαν στο διάστημα, τότε θα έχουν διανύσει χονδρικά απόσταση 100 ετών φωτός.
Έτσι υπάρχει μια σφαίρα διαμέτρου 200 ετών φωτός, στην οποία περιέχονται «σημάδια» που θα αποκάλυπταν την ύπαρξη του ανθρώπινου πολιτισμού σε όποιον εξωγήινο πολιτισμό βρίσκεται μέσα στην σφαίρα αυτή (και θα είχε τη δυνατότητα να συλλάβει αυτά τα ραδιοτηλεοπτικά κύματα).
Ενώ αυτή η σφαίρα των 200 ετών φωτός είναι αστρονομικά μεγάλη απόσταση (στην κυριολεξία),
σε σύγκριση με το μέγεθος του γαλαξία μας είναι πολύ μικρή – και σε σύγκριση με το σύμπαν εντελώς μηδαμινή.

Αυτό αποδεικνύει η εικόνα που κατασκεύασε ο Adam Grossman (blog.jackadam.net)

Η εικόνα μεγεθύνεται με διαδοχικά κλικ πάνω της
Μια διαφορετική άποψη της προηγούμενης εικόνας (κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
Η "φούσκα" των 200 ετών φωτός είναι η μικρή μπλε κουκκίδα μέσα στο πλαίσιο στην πρώτη εικόνα ή η κίτρινη κουκκίδα στη δεύτερη εικόνα. Βέβαια όταν ένα ραδιοφωνικό σήμα διανύσει μια απόσταση 100 ετών φωτός έχει εξασθενήσει τόσο πολύ που πιθανόν να είναι μη ανιχνεύσιμο. Αλλά κανείς δεν είναι σίγουρος με τεχνολογία των .... εξωγήινων!

Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε τα πρώτα λεπτά της ταινίας «Επαφή» που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Sagan. Το πλάνο δείχνει αρχικά τη Γη από κοντά και στη συνέχεια "απομακρύνεται" ταχύτατα. Όσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από τη Γη τόσο πιο παλιοί είναι και οι ραδιοτηλεοπτικοί ήχοι που ακούμε!

http://youtu.be/kNAUR7NQCLA

26/2/12

Τι περιέχει ένα πρωτόνιο;

Είναι γνωστό ότι το πρωτόνιο δεν είναι στοιχειώδες σωματίδιο, αλλά έχει δομή. Ίσως θα έχετε ακούσει ότι το πρωτόνιο συνίσταται από τρία quarks.
Σύμφωνα με τη wikipedia ένα πρωτόνιο συνίσταται από τρία quarks
Όσοι δεν το ξέρετε μπορείτε εύκολα να το μάθετε μετά από μια αναζήτηση στο διαδίκτυο (π.χ. ΕΔΩ , ΕΔΩ ή ΕΔΩ )
Αλλά αυτό είναι ένα ψέμα.
Στην πραγματικότητα συνίσταται από αναρίθμητα γλοιόνια, κουάρκ και αντι-κουάρκ (είναι τόσα πολλά και τόσο ευμετάβλητα που είναι αδύνατον να μετρηθούν).
Η συνήθης διατύπωση ότι
«ένα πρωτόνιο συνίσταται από δυο πάνω (up) κουάρκ και ένα κάτω(down) κουάρκ»
σημαίνει ότι σε ένα πρωτόνιο τα πάνω κουάρκ είναι κατά δύο περισσότερα από τα πάνω αντι-κουάρκ και ότι τα κάτω κουάρκ είναι κατά ένα παραπάνω από τα κάτω αντι-κουάρκ. Και για να είναι εντελώς σωστή η περιγραφή πρέπει να συμπληρώσουμε ότι περιέχονται
αναρίθμητα γλοιόνια καθώς επίσης και αναρίθμητα ζεύγη κουάρκ – αντικουάρκ.
Χωρίς αυτή την φράση, η εικόνα του πρωτονίου είναι τόσο απλοϊκή, και είναι αδύνατον να κατανοήσουμε τα αποτελέσματα των συγκρούσεων στον LHC.
Στιγμιότυπο ενός πρωτονίου - φανταστείτε όλα τα κουάρκ (πάνω, κάτω και παράξενα - u, d, s) και τα αντικουάρκ (αντίστοιχα σύμβολα με τις παύλες) και τα γλοιόνια (g) να κινούνται με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός, να συγκρούονται μεταξύ τους, να εμφανίζονται και εξαφανίζονται. (σχήμα: M.Strassler 2010)
Αυτή η εικόνα εξηγεί γιατί είναι δύσκολο το έργο ενός θεωρητικού φυσικού που προσπαθεί να προβλέψει και να κατανοήσει τα προϊόντα των συγκρούσεων των πρωτονίων στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC).  Οι τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί από τους θεωρητικούς λειτουργούν μόνο μέχρι ένα ορισμένο βαθμό – τυπικά με μια ακρίβεια δέκα τοις εκατό ή και καλύτερα. Γι αυτό και για διάφορους άλλους λόγους η αξιοπιστία των θεωρητικών υπολογισμών στον LHC είναι πάντα κάπως περιορισμένη....
Πηγή: profmattstrassler.com

25/2/12

Πως μπορούμε να κατασκευάσουμε ένα τροφοδοτικό

Ερμηνεία της λειτουργίας τροφοδοτικού και η κατασκευή του
Ένα αυτοσχέδιο τροφοδοτικό 12V DC – 1 A
Σχηματικά η λειτουργία του τροφοδοτικού που μετατρέπει την εναλλασσόμενη τάση 220V/50 Hz σε συνεχή τάση φαίνεται στο παρακάτω σχήμα

Χρησιμοποιούνται: ένας μετασχηματιστής, μια γέφυρα ανόρθωσης, ένας πυκνωτής εξομάλυνσης, σταθεροποιητής τάσης (και αν χρειαζόμαστε περαιτέρω υποδιαιρέσεις τάσης ένας διαιρέτης τάσης)
1. Αρχικά ο μετασχηματιστής υποβιβάζει την τάση δικτύου από τα 220V AC σε 12V AC.

2. Στη συνέχεια η υποβιβασμένη τάση οδηγείται στην γέφυρα ανόρθωσης που συνίσταται από 4 διόδους που συνδέονται όπως δείχνει στο παρακάτω σχήμα. Όταν η τάση στο σημείο α είναι θετική και στο σημείο β αρνητική, δηλαδή στο πρώτο μισό της περιόδου, το ρεύμα Ι1 διέρχεται από τις διόδους D2 και D4. Στο δεύτερο μισό της περιόδου στο σημείο α η τάση είναι αρνητική και στο σημείο β θετική και το ρεύμα Ι2 διέρχεται από τις διόδους D1 και D3.
Στο σχήμα φαίνεται η εξέλιξη της μορφής της τάσης από την είσοδο στον μετασχηματιστή μέχρι την έξοδό της από την γέφυρα ανόρθωσης.

Η γέφυρα ανόρθωσης ως εξάρτημα διαθέτει 2 πόδια για την είσοδο της εναλλασσόμενη τάσης 12V (διακρίνονται από το σύμβολο ~) και 2 πόδια εξόδου της συνεχούς τάσης που φέρουν τα χαρακτηριστικά (+) και (-).

3. Η μορφή της τάσης μετά την γέφυρα ανόρθωσης φαίνεται στο παρακάτω σχήμα:

Ο πυκνωτής εξομάλυνσης συνδέεται παράλληλα με την έξοδο της γέφυρας ανόρθωσης και έχει πολικότητα. Ο κάθε πόλος του πυκνωτή πρέπει να συνδεθεί με το ανάλογο πόδι του ανορθωτή. Ο ρόλος του πυκνωτή είναι να εξομαλύνει τον κυματισμό που έχει η μορφή της τάσης που έχει μετατραπεί από εναλλασσόμενη με συνεχή.

Μετά την ανόρθωση και την εξομάλυνση, η τάση αυξάνεται μέχρι 15,5V DC.

4. Ο σταθεροποιητής τάσης παραλαμβάνει την ανορθωμένη τάση 15,5V DC και την διατηρεί σταθερή στα 12V DC, ανεξάρτητα από το ρεύμα που τραβάει το φορτίο που θα συνδέσουμε το τροφοδοτικό. Το κύκλωμά του είναι περίπλοκο και περιλαμβάνει διόδους Zener, όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα.


5. Ο διαιρέτης τάσης μπορεί να δώσει υποδιαιρέσεις της συνεχούς τάσης 12V

Tα χαρακτηριστικά των υλικών που απαιτούνται για την κατασκευή ενός τροφοδοτικού 12V DC - 1 A είναι:
1. Μετασχηματιστής 220V AC/12V AC – 1 A
2. Γέφυρα ανόρθωσης W10M
3. Πυκνωτής εξομάλυνσης 25V/1000μF
4. Σταθεροποιητής τάσης LΜ7812V
Στο σχήμα που ακολουθεί βλέπουμε τη συνδεσμολογία αυτών των υλικών.

Τα πρωτεύοντα καλώδια του μετασχηματιστή (χρώμα κόκκινο) συνδέονται με το δίκτυο. Από τα δευτερεύοντα καλώδια [τυλίγματα], χρώματος μπλε, παίρνετε την υποβιβασμένη τάση των 12V AC.
Υπενθυμίζεται ότι:
H γέφυρα ανόρθωσης (ανορθωτής) διαθέτει δυο πόδια εισόδου της εναλλασσόμενης τάσης [12 V AC] και δυο πόδια εξόδου της συνεχούς τάσης [12 V DC]. Τα πόδια εξόδου φέρουν και τα χαρακτηριστικά (+) και (-) αφού μιλάμε για συνεχή τάση.
Ο πυκνωτής εξομάλυνσης συνδέεται παράλληλα με την έξοδο της γέφυρας ανόρθωσης και έχει πολικότητα. Πολύ προσοχή θα πρέπει να δοθεί ώστε ο πόλος του πυκνωτή να συνδεθεί με το ανάλογο πόδι του της γέφυρας ανόρθωσης.

Η τελευταία εικόνα (όπως και η βασική ιδέα του άρθρου) είναι από το τεύχος Μαίου 2008 του περιοδικού PC Magazine (Δώστε ... τροφή στις συσκευές σας, του Γρ. Καρύδη)

24/2/12

Ύφασμα μετατρέπει τη θερμική ενέργεια σε ηλεκτρική

Ύφασμα-«φορτιστής» των πάντων
Μετατρέπει τη θερμότητα του σώματος σε ενέργεια χωρίς να κοστίζει

O φοιτητής Κόρι Χιούιτ κρατάει ένα κομμάτι Power Felt (Πηγή: Waste Forest University)
Ενα οικονομικό υλικό ικανό να παράγει ενέργεια με τη βοήθεια της θερμότητας του σώματος δημιούργησαν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ, στις ΗΠΑ.
Το ύφασμα Power Felt φέρει στην πλέξη του μικροσκοπικούς νανοσωλήνες άνθρακα οι οποίοι παράγουν ενέργεια, μετατρέποντας τη θερμότητα σε ηλεκτρικό ρεύμα.

Μηδαμινό κόστος με μέγιστη απόδοση

Οι ερευνητές του Κέντρου Νανοτεχνολογίας και Μοριακών Υλικών εκτιμούν ότι η κάλυψη ενός κινητού με το ενεργειακό ύφασμα θα μπορούσε να στοιχίζει μόλις ένα δολάριο – δηλαδή περίπου 0,75 ευρώ.

Η ιδέα θερμοηλεκτρικών υλικών για την παραγωγή ενέργειας από την επαφή τους με το σώμα δεν είναι καινούρια, ωστόσο μέχρι τώρα το κόστος τέτοιων  εφαρμογών ήταν απαγορευτικό.

Σύμφωνα με τους Αμερικανούς, το Power Felt θα μπορούσε να «ντύσει» σωλήνες, το εσωτερικό της οροφής των σπιτιών ή ακόμα και το κάθισμα του οδηγού, προκειμένου να εκμεταλλεύεται τη θερμότητα η οποία υπό άλλες συνθήκες θα πήγαινε χαμένη.

«Η αλήθεια είναι ότι χάνουμε αρκετή ενέργεια υπό μορφή θερμότητας» σχολιάζει ο φοιτητής Κόρι Χιούιτ, ο οποίος συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα. «Για παράδειγμα, η ανακύκλωση και η σωστή διοχέτευση της θερμικής ενέργειας που παράγεται εντός του αυτοκινήτου θα μπορούσε να βελτιώσει την κατανάλωση της βενζίνης, να λειτουργήσει το ραδιόφωνο, το σύστημα κλιματισμού και πλοήγησης».

«Σε γενικές γραμμές, τα θερμοηλεκτρικά υλικά δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως ως τεχνολογία παραγωγής ενέργειας και υπάρχουν ακόμη τόσες δυνατότητες στον συγκεκριμένο τομέα» προσθέτει ο νέος ερευνητής. «Προσωπικά, οραματίζομαι ένα ενεργειακό γιλέκο που στο εσωτερικό του θα διαθέτει ως φόδρα το Power Felt, το οποίο θα συλλέγει και θα παράγει ενέργεια από τη θερμότητα του σώματος».

Σύντομα στην αγορά

Από την πλευρά του ο επικεφαλής του κέντρου, δρ Ντέιβιντ Κάρολ υποστηρίζει ότι «αγκαλιάζοντας» και μόνο το κινητό μας τηλέφωνο, το Power Felt θα μπορούσε να του προσφέρει ενεργειακή κάλυψη σε περιπτώσεις όπως π.χ. η διακοπή ρεύματος.

Στην παρούσα φάση, οι ερευνητές βρίσκονται σε συνομιλίες με επενδυτές προκειμένου να προχωρήσουν σύντομα στην εμπορική του διάθεση.

Δείτε το αντίστοιχο βίντεο ΕΔΩ

Ειρήνη Βενιούtovima.gr

και techgear.gr

Μετρήσεις ραδιενέργειας με iPhone

Διαβάστε επίσης
1. Μήπως το σωματίδιο Higgs βρίσκεται μέσα στο κινητό σας;
2. Πως να κάνετε το iPhone ισχυρό μικροσκόπιο
Στον απόηχο της καταστροφής της Φουκουσίμα, και μέσα σε ένα κλίμα γενικής δυσπιστίας όσον αφορά τα στοιχεία της ραδιενεργού ακτινοβολίας που ανακοινώνονται από την ιαπωνική κυβέρνηση, πολλοί ιάπωνες αναζήτησαν μετρητές ραδιενέργειας έτσι ώστε να έχουν άμεση αντίληψη του κινδύνου που διατρέχουν. Μάλιστα για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε η διαδικτυακή υπηρεσία που ονομάζεται pachube.

Όμως οι απλούστεροι μετρητές ραδιενέργειας (μετρητές Geiger) για προσωπική χρήση έχουν το απαγορευτικό για τους περισσότερους κόστος, των περίπου 200 $. Έτσι ο μη-κερδοσκοπικός οργανισμός radiation-watch.org επινόησε έναν φθηνότερο τρόπο κατασκευής μετρητή Geiger χρησιμοποιώντας ένα smartphone , τον Pocket Geiger.
Ο Pocket Geiger που περιέχει μέσα σε ένα πλαστικό κουτί 8 φωτοδιόδους για την ανίχνευση της ακτινοβολίας, ένα πέτασμα αλουμινόχαρτου για τα σωματίδια άλφα και βήτα και το συνολικό του κόστος είναι μόλις 46 $.

Με τον τρόπο αυτό μπορεί ο καθένας μετράει τα επίπεδα ακτινοβολίας στο σπίτι του ή στη γειτονιά του χρησιμοποιώντας την κατάλληλη εφαρμογή iphone και να τα στέλνει σε έναν κεντρικό διακομιστή, όπου μπορούν να απεικονιστούν σε έναν χάρτη. Ήδη στην διαδικασία αυτή συμμετέχουν πάνω από 10.000 χρήστες.

Συνεχίζοντας την ανάπτυξη της τεχνολογίας, η ίδια ομάδα που δημιούργησε τον Pocket Geiger ξεκίνησε πρόσφατα τον Pokega Type2. Θα είναι ο πρώτος μετρητής Geiger χωρίς εσωτερική μπαταρία. Ο Pokega Type2 θα είναι παρόμοιος με τον Pocket Geiger, εκτός από το ότι θα χρησιμοποιεί την μπαταρία του smartphone ως πηγή ενέργειας. Το κόστος του Pokega Type2 θα είναι 65$.
newscientist.com

23/2/12

Το πείραμα ΟPERA θα επαναληφθεί

(update 27/2/2012)
(a)  Οι ερευνητές του πειράματος OPERA ισχυρίστηκαν αρχικά ότι τα νετρίνα έφταναν κατά 60 νανοδευτερόλεπτα νωρίτερα από το αναμενόμενο -  με μια αβεβαιότητα περίπου 10 νανοδευτερολέπτων (b) Λανθασμένες αναφορές που διέρρευσαν στον τύπο μιλούσαν ότι βρέθηκε το λάθος (ένα «χαλαρό καλώδιο»), που προκάλεσε την μετατόπιση των 60 ns. Έτσι, η μέτρηση επέστρεφε στην αναμενόμενη τιμή χωρίς να παραβιάζεται η θεωρία της σχετικότητας.  (d , e) Όμως στην πραγματικότητα εντοπίστηκαν από την πειραματική ομάδα OPERA δύο προβλήματα: σε μια σύνδεση οπτικής ίνας και σε έναν - κακώς ρυθμισμένο - ταλαντωτή χρονισμού, που δημιουργούν σφάλματα  προς αντίθετες κατευθύνσεις . Το γεγονός αυτό δημιουργεί μια κατάσταση - προς το παρόν - εντελώς ασαφή!
profmattstrassler.com
=================

Δεν καταθέτουν τα όπλα οι φυσικοί της ομάδας OPERA
Διαβάστε τις αρχικές ανακοινώσεις σχετικά για τα εκκρεμή ζητήματα του πειράματος OPERA  ΕΔΩ
Η αρχική είδηση έλεγε πάνω κάτω ότι βρέθηκε το συστηματικό λάθος στις μετρήσεις του πειράματος OPERA. Τα νετρίνα δεν έφταναν 60 νανοδευτερόλεπτα (ns) νωρίτερα από το αναμενόμενο, άρα δεν κινήθηκαν με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός.

Η διαφορά των 60 νανοδευτερολέπτων, οφειλόταν σε μια κακή σύνδεση μεταξύ ενός καλωδίου οπτικών ινών που συνέδεε τον δέκτη GPS (διόρθωνε τον χρονισμό της πτήσης των νετρίνων) με μια ηλεκτρονική κάρτα ενός υπολογιστή.

Στη συνέχεια όμως, η ομάδα του πειράματος OPERA ενημέρωσε ότι εντόπισε δύο πιθανά αίτια που θα μπορούσαν να έχουν αντίθετη επίδραση στις μετρήσεις του χρόνου άφιξης των νετρίνων.

Το πρώτο πιθανό αίτιο οφείλεται σε έναν ταλαντωτή που χρησιμεύει στους συχρονισμούς με το GPS και θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερεκτίμηση του χρόνου πτήσης των νετρίνων.

Το δεύτερο αίτιο (που είχε διαρρεύσει αρχικά) αφορά οπτική ίνα που μεταφέρει το εξωτερικό σήμα του GPS με το βασικό ρολόι του OPERA , και η οποία δεν ήταν σωστά συνδεδεμένη, όταν ελήφθησαν οι μετρήσεις. Στην περίπτωση αυτή οδηγούμαστε σε υποτίμηση του χρόνου πτήσης των νετρίνων.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του OPERA, oι πιθανές επιπτώσεις αυτών των δυο αιτίων διερευνώνται ακόμα, και για τον λόγο αυτό προγραμματίστηκαν για το Μάιο νέες μετρήσεις με σύντομους παλμούς δέσμης νετρίνων.

Τι μας λένε λοιπόν οι ερευνητές του πειράματος OPERA; Αφού η πρώτη πηγή του σφάλματος υπερεκτιμά το αποτέλεσμα της μέτρησης των 60 ns και η δεύτερη το υποτιμά ... άρα το αρχικό αποτέλεσμα δεν επηρεάζεται ! Αλλά για να είμαστε σίγουροι θα επαναλάβουμε το πείραμα....

22/2/12

Βρέθηκε το λάθος, τα νετρίνα ΔΕΝ κινούνται γρηγορότερα από το φως

====================
(updated 23-2-2012)
Eκκρεμή ζητήματα σχετικά με το πείραμα OPERA
Η κατάσταση σχετικά με τα νετρίνα του πειράματος OPERA, περιγράφεται από τον Matt Strassler, θεωρητικό φυσικό στο πανεπιστήμιο Rutgers (ΕΔΩ και ΕΔΩ). Σύμφωνα με το σχήμα (βλέπε παρακάτω) διακρίνονται οι εξής περιπτώσεις:
(a) Τον Σεπτέμβριο (και επιβεβαιώθηκε το Νοέμβριο) οι ερευνητές της ομάδας του πειράματος OPERA ισχυρίστηκαν ότι νετρίνα που παράχθηκαν στο CERN κινήθηκαν με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός. Ανιχνεύθηκαν στο εργαστήριο του Gran Sasso - αφού διήνυσαν 732 km - 60 νανοδευτερόλεπτα (ns) γρηγορότερα από το αναμενόμενο. Το αποτέλεσμα των 60 ns ανακοινώθηκε με ακρίβεια 6 σίγμα και φαίνεται στην στήλη (a) του σχήματος να έχει εύρος 10 ns και προς τα πάνω και προς τα κάτω (έτσι ώστε αν μετακινήσουμε το σημείο με το σφάλμα του προς τα κάτω 6 φορές φθάνουμε στα 0 ns).
Ένα αποτέλεσμα αυτής της ακρίβειας σημαίνει ότι είτε έχει ανακαλυφθεί νέα φυσική (σωματίδια που κινούνται με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός) ή ότι οι ερευνητές έκαναν κάπου λάθος.
Πάντως ένα τέτοιο πειραματικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να αγνοηθεί.
(b) Xτες, 22 Φεβρουαρίου, κυκλοφόρησε η είδηση σύμφωνα με την οποία  (βλέπε πιο κάτω την αρχική ανάρτηση) η απόκλιση των 60 ns οφείλεται σε μια λάθος σύνδεση μεταξύ ενός δέκτη GPS και ενός υπολογιστή .
Αυτό θα σήμαινε ότι το αποτέλεσμα τώρα βρίσκεται σε συμφωνία με τη θεωρία της σχετικότητας του Εinstein. Η δήλωση όμως που διέρρευσε δεν επιβεβαιώνει κατηγορηματικά αυτή την περίπτωση.
Επίσης η δήλωση δεν διευκρινίζει αν έχουμε τις καταστάσεις (c), (d) ή (e), δηλαδή:
(c) Το σφάλμα της μέτρησης να είναι μεγαλύτερο σε σχέση με αυτό που ανακοινώθηκε αρχικά. Αυτό θα σήμαινε ότι το αποτέλεσμα δεν αμφισβητεί την σχετικότητα του Einstein. Στην περίπτωση αυτή το αποτέλεσμα παύει να είναι εντυπωσιακό και πολύ εύκολα μπορεί κανείς να το αγνοήσει.
(d) Το σφάλμα της μέτρησης είναι πολύ μεγαλύτερο από την προηγούμενη περίπτωση, τόσο μεγαλύτερο που να συμφωνεί και με τη θεωρία της σχετικότητας του Einstein. Τότε δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να ανακοινωθεί το αποτέλεσμα.
(e) Δεν υπάρχει καμία λογική εκτίμηση για την αβεβαιότητα του αποτελέσματος και πρέπει να απορριφθεί.

(a) Τι είπε αρχικά η OPERA. (b) Xτες  (22-2-2012) διέρρευσε μια δήλωση σύμφωνα με την οποία το αποτέλεσμα του πειράματος ΟPΕRA μετατοπίζεται κατά 60 ns προς τα κάτω. (c), (d), (e) Άλλες τρεις πιθανές ερμηνείες της χθεσινής δήλωσης.
Όσον αφορά την αξιοπιστία του αρχικού αποτελέσματος του πειράματος OPERA oι περιπτώσεις (b), (c), (d) και (e) είναι όλες άσχημες.
Όσον αφορά γενικά την αξιοπιστία του πειράματος η περίπτωση (b) είναι η καλύτερη: οι πειραματιστές τουλάχιστον βρήκαν που έκαναν λάθος. Οι περιπτώσεις (c), (d) και (e) ξεκάθαρα καταρρακώνουν την αξιοπιστία του πειράματος.
Σύμφωνα με τον Matt Strassler αποκλείεται να ισχύει η (καλύτερη) περίπτωση (b). Γιατί αν ίσχυε δεν θα χρειαζόταν να γίνει η επανάληψη του πειράματος, όπως τονίζουν ότι χθεσινές διαρροές ειδήσεων....
====================

(αρχική ανάρτηση 22-2-2012)

Το λάθος οφειλόταν σε μια κακή σύνδεση μεταξύ ενός δέκτη GPS και ενός υπολογιστή. Η θεωρία της σχετικότητας εξακολουθεί να είναι σωστή !
Η διαδρομή της δέσμης των νετρίνων από το CERN στο Gran Sasso
Φαίνεται ότι «τα νετρίνα που κινούνται γρηγορότερα από το φως», όπως είχε ανακοινωθεί τον Σεπτέμβριο από την πειραματική ομάδα OPERA στην Ιταλία, μάλλον ήταν μια πλάνη.
To λανθασμένο συμπέρασμα οφειλόταν σε μια «κακή» σύνδεση μεταξύ ενός υπολογιστή και GPS.
H ανακοίνωση της ομάδας OPERA τάραξε την επιστημονική κοινότητα διότι αμφισβητούσε την θεωρία της σχετικότητας του Einstein. Οι μετρήσεις "αποδείκνυαν" ότι τα νετρίνα που δημιουργήθηκαν στο CERN, στη Γενεύη, και στη συνέχεια ανιχνεύθηκαν στο εργαστήριο του Gran Sasso στην βόρεια Ιταλία, κινήθηκαν με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός. Έφθαναν 60 νανοδευτερόλεπτα γρηγορότερα.
Πολλοί φυσικοί υποψιάστηκαν εξαρχής ότι το αποτέλεσμα οφείλεται σε κάποιο συστηματικό σφάλμα.
Η διαφορά των 60 νανοδευτερολέπτων, σύμφωνα πληροφορίες που διέρρευσαν από την ομάδα του πειράματος, οφειλόταν σε μια κακή σύνδεση μεταξύ ενός καλωδίου οπτικών ινών που συνέδεε τον δέκτη GPS (διόρθωνε τον χρονισμό της πτήσης των νετρίνων) με μια ηλεκτρονική κάρτα ενός υπολογιστή. Με την αποκατάσταση της σύνδεσης οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι έπαψε να υπάρχει η διαφορά των 60 νανοδευτερολέπτων και ότι η ταχύτητα του φωτός είναι ακόμη η μέγιστη ταχύτητα που εμφανίζεται στο Σύμπαν.
news.sciencemag.org
Διαβάστε επίσης:
1. Πως φτιάχνουμε μια δέσμη νετρίνων
2. Πως ανιχνεύουμε νετρίνα
3. OPERA εναντίον βιολιστή

Διαστημικό ασανσέρ θα μπορούσε να κατασκευαστεί σε 40 χρόνια

Μια ιαπωνική εταιρεία ονειρεύεται να κατασκευάσει ένα διαστημικό ασανσέρ για τη μεταφορά επιβατών σε τροχιά.

Μια ιαπωνική κατασκευαστική εταιρεία εξετάζει το ενδεχόμενο να κατασκευάσει ως το 2050 έναν ανελκυστήρα ικανό να μεταφέρει επιβάτες στο διάστημα, όπως το περίφημο «γυάλινο ασανσέρ» που χρησιμοποίησε ο Τσάρλι στο μυθιστόρημα του Βρετανού Ρόαλντ Νταλ.

Η εταιρεία Ομπαγιάσι είναι μια από τις σοβαρότερες της Ιαπωνίας. Ολοκληρώνει αυτή τη στιγμή το Tokyo Sky Tree, το ψηλότερο κτίριο της Ιαπωνίας (634 μέτρα). Έχει επίσης συμμετάσχει στην κατασκευή του μετρό του Ντουμπάι και του Stadium Australia που χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.

Αυτή τη φορά η εταιρεία εξετάζει μια εντελώς διαφορετική κατασκευή: τη δημιουργία ενός ανελκυστήρα του διαστήματος εκτείνοντας ένα καλώδιο από νανοσωλήνες άνθρακα, μια υλική δομή είκοσι φορές πιο ανθεκτική από το ατσάλι. Ο θάλαμος θα κινείται χάρη σ' αυτό το γιγάντιο καλώδιο που θα έχει μήκος 96.000 χιλιόμετρα, το ένα τέταρτο της απόστασης από τη Γη στη Σελήνη.
Αν στο μυθιστόρημα «Ο Τσάρλι και το μεγάλο γυάλινο ασανσέρ» ο ήρωας του Ρόαλντ Νταλ προωθείται στο διάστημα εξαιτίας ενός λανθασμένου χειρισμού, η Ομπαγιάσι ονειρεύεται να στέλνει τακτικά μια τριανταριά επιβάτες σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Ο ανελκυστήρας της θα είναι ενός πολύ ιδιαίτερου τύπου και θα ανεβαίνει με ταχύτητα 200 χλμ/ώρα, επιτρέποντάς του να φτάνει, έπειτα από ταξίδι μιας εβδομάδας, σ' ένα σταθμό ο οποίος θα βρίσκεται σε ύψος 36.000 μέτρων.

Οι «τουρίστες του διαστήματος» θα παραμένουν σ' αυτή την πλατφόρμα, όμως οι επιστήμονες που θα χρησιμοποιούν το ασανσέρ αυτό θα συνεχίζουν το ταξίδι ως την άκρη του καλωδίου.

«Οι άνθρωποι λατρεύουν τους μεγάλους πύργους, εξ ου και η ιδέα να οικοδομήσουμε έναν στο διάστημα. Οι ειδικοί μας στις κατασκευές, το κλίμα, την ταχύτητα και τους ανέμους λένε πως αυτό είναι δυνατό», δήλωσε ενθουσιασμένη η Σατόμι Κατσουγιάμα, η διευθύντρια του προγράμματος.

Εντούτοις η επιχείρηση παραδέχεται πως δεν έχει καμιά εκτίμηση για το κόστος αυτού του προγράμματος, δεν έχει κατά νου κανέναν εν δυνάμει επενδυτή ούτε κάποια ιδέα για το μέρος στη γη όπου θα μπορούσε να στερεωθεί αυτό το καλώδιο.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠE - www.telegraph.co.uk

Σαν σήμερα πριν από 155 χρόνια γεννήθηκε ο Hertz

Μας το θύμισε η google με το παρακάτω γραφικό

Επιγραμματικά, σύμφωνα με τη wikipedia, ο Χάινριχ Ρούντολφ Χερτς ή Χερτζ, (Heinrich Rudolf Hertz), (1857-1894) ήταν Γερμανός φυσικός. Ο πρώτος που πέτυχε την εκπομπή, μετάδοση και λήψη ραδιοκυμάτων.
Γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1857 στο Αμβούργο, και το 1880 απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Επιβεβαίωσε την ηλεκτρομαγνητική θεωρία του Τζέιμς Μάξγουελ και κατά τη διάρκεια πειραμάτων (1886 - 1889) παρήγαγε και μελέτησε ηλεκτρομαγνητικά κύματα (γνωστά επίσης ως ερτζιανά κύματα, ή ραδιοκύματα). Κατέδειξε ότι αυτά είναι εγκάρσια κύματα που ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός και μπορούν να απεικονιστούν, να διαθλαστούν, και να πολωθούν όπως το φως. Προσέγγισε το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Ανέπτυξε την Ηλεκτροδυναμική κινούμενων σωματιδίων. Η μονάδα της συχνότητας, το Hertz, ονομάστηκε έτσι προς τιμή του. Στα γραπτά του περιλαμβάνονται εργασίες όπως «Τα ηλεκτρικά κύματα» (1890, TR. 1893) και «Αρχές της μηχανικής» (1894, TR. 1899). Πέθανε στη Βόννη την 1η Ιανουαρίου 1894 σε ηλικία μόλις 37 ετών.

Ο Ρούντολφ Χερτζ
O Charles Coulston Gillispe αναφέρει χαρακτηριστικά για τον Hertz στον επίλογο του βιβλίου του “Στην κόψη της αλήθειας”:
«To 1885 o Ηeinrich Hertz κατασκεύασε στο εργαστήριό του, στην Καρλσρούη, έναν ηλεκτρικό ταλαντωτή και προκάλεσε ορισμένες ταλαντώσεις που δεν ήταν ορατές, αλλά που παρουσίαζαν τις άλλες ιδιότητες του φωτός ως προς τη συχνότητα, τη διαθλαστικότητα, τη συμβολή, την πόλωση κλπ, και οι οποίες, όπως διαπιστώθηκε αργότερα, μεταδίδονταν με την ίδια ταχύτητα. Έτσι, λοιπόν, τα ραδιοκύματα επέτρεψαν την πρόβλεψη του Maxwell – ότι το φως και ο ηλεκτρομαγνητισμός ταυτίζονται – να περάσει με θριαμβευτική επιτυχία τη δοκιμασία, με την οποία επιβεβαιώνεται ή καταρρίπτεται μια θεωρία. Ήταν η πειραματική νίκη ισάξια με κάθε νίκη που σημειώθηκε στην ιστορία της επιστήμης, και μάλιστα με μεγαλύτερη στρατηγική σημασία από όση είχαν οι περισσότερες άλλες, γιατί ανάγκασε τη φυσική να πάρει νέα και διαφορετική στάση και να αντιμετωπίσει σοβαρά την προβληματική γύρω από το χώρο και τον αιθέρα, που είχε εγκαινιάσει ο Faraday και διατυπώσει ο Maxwell....»

21/2/12

Η σημερινή μερική έκλειψη Ηλίου

... όπως την συνέλαβε (μόνο) το Solar Dynamics Observatory

Νωρίτερα σήμερα, το Solar Dynamics Observatory (SDO - Ηλιακό Δυναμικό Παρατηρητήριο) κατέγραψε μια μερική έκλειψη του Ήλιου. Για 1 ώρα και 41 λεπτά, η Σελήνη έκανε ένα πέρασμα μεταξύ SDO και Ηλίου. Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει την σημερινή μερική έκλειψη με τον Ήλιο να φαίνεται σε διάφορα ψευδο - χρώματα που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα μήκη κύματος. Κάθε μήκος κύματος αποκαλύπτει διαφορετικά χαρακτηριστικά της επιφάνειας του Ήλιου, π.χ. θερμοκρασία, και με τον τρόπο αυτό γίνεται η μελέτη του Ήλιου και των δραστηριοτήτων του.


http://youtu.be/yrrtcSQytW8

Αδέσποτες μαύρες τρύπες θέτουν σε κίνδυνο το ηλιακό μας σύστημα;

Γρήγορες και επικίνδυνες: Επιστήμονες πιστεύουν ότι εκατοντάδες μαύρες τρύπες κυκλοφορούν αδέσποτες στον Γαλαξία μας με ταχύτητες χιλιάδων χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. (Η καλλιτεχνική άποψη της εικόνας για τις μαύρες τρύπες προφανώς δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα)
Αν η τελευταία προσομοίωση του τι συμβαίνει όταν συγχωνεύονται μαύρες τρύπες είναι σωστή, τότε μπορεί να υπάρχουν εκατοντάδες περιπλανώμενες μαύρες τρύπες στον γαλαξία μας - με μάζες αρκετές χιλιάδες φορές τη μάζα του ήλιου μας.
«Τέτοιες ελεύθερα περιπλανώμενες μαύρες τρύπες είναι δύσκολο να εντοπιστούν» δήλωσε η αστρονόμος Kelly Holley-Bockelmann από το πανεπιστήμιο Vanderbilt στο Tennessee.
Εκτός από την διαδικασία απορρόφησης γειτονικών αερίων και μεσοαστρικής ύλης, ο μόνος τρόπος για να εντοπιστεί μια μαύρη τρύπα είναι να παρατηρηθεί η κάμψη του φωτός, όταν διέρχεται από τη γειτονιά μιας μαύρης τρύπας, εξαιτίας του ισχυρότατου βαρυτικού πεδίου της.
Έτσι δημιουργείται το φαινόμενο του «βαρυτικού φακού» εξαιτίας του οποίου τα άστρα του υποβάθρου φαίνονται προς στιγμήν μετατοπισμένα και λαμπρότερα.
 Η έρευνα επικεντρώθηκε σε ένα μοντέλο μαύρων τρυπών «ενδιάμεσων μαζών» των οποίων η ύπαρξη πρόσφατα αμφισβητήθηκε.
Μέχρι τώρα έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη μόνο μιας μαύρης τρύπας μεσαίου μεγέθους.
Ανακαλύφθηκε πριν από τρία χρόνια από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ, XMM-Newton, της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, στην άκρη του γαλαξία ESO 243-49, σε απόσταση 290 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Οι ερευνητές εξέτασαν τι συμβαίνει όταν οι μαύρες τρύπες αυτού του μεγέθους συγχωνεύονται με άλλες μαύρες τρύπες, χρησιμοποιώντας τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Μία από τις μεγάλες εκπλήξεις που προέκυψαν από την μελέτη αυτή ήταν η πρόβλεψη ότι όταν δύο μαύρες τρύπες που περιστρέφονται με διαφορετικές ταχύτητες ή έχουν διαφορετικό μέγεθος, η νέα μαύρη τρύπα που προκύπτει από τη συγχώνευση, εξαιτίας των νόμων διατήρησης δέχεται μια ώθηση, και κινείται προς κάποια κατεύθυνση με πολύ μεγάλη ταχύτητα , μέχρι 4.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο.
«Αυτό ξεπερνά όλες τις προβλέψεις. Ακόμη και η μέση ταχύτητα ώθησης των 200 χλμ ανά δευτερόλεπτο είναι εξαιρετικά υψηλή, όταν συγκρίνεται με τις ταχύτητες διαφυγής των αστρονομικών αντικειμένων», σύμφωνα με την Holley-Bockelmann.
«Συνειδητοποιήσαμε ότι κάθε συγχωνευμένη μαύρη τρύπα θα διαφεύγει από το σφαιρωτό σμήνος στο οποίο ανήκει, διότι η ταχύτητα διαφυγής είναι μικρότερη από 100 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο.»
Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές υποθέσεις υπολογίζεται ότι το 2% σφαιρωτών σμηνών στον γαλαξία μας περιέχουν μαύρες τρύπες ενδιάμεσης μάζας.
Αυτό σημαίνει ότι εκατοντάδες τέτοιες μαύρες τρύπες περιπλανώνται αδέσποτες στον γαλαξία μας καταπίνοντας ότι βρίσκεται στο πέρασμά τους. Νεφελώματα, άστρα, πλανήτες και οτιδήποτε έχει την ατυχία να τις συναντήσει.
Ευτυχώς για μας δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, γιατί αριθμός τους είναι πολύ μικρός σε σχέση μέγεθος του γαλαξία μας. Και επιπλέον η επικίνδυνη ζώνη τους, η ακτίνα Schwarzschild, είναι πραγματικά πολύ μικρή - μόνο μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα. Έτσι οι πιθανότητες αφανισμού της Γης από ένα τέτοιο γεγονός καθίστανται αμελητέες.
Άλλωστε υπάρχουν πολύ πιο επικίνδυνα πράγματα στη γειτονιά της Γης (ή μήπως τα πιο επικίνδυνα βρίσκονται πάνω στην ίδια την Γη;)

Αναστήθηκε φυτό ηλικίας 32.000 ετών!

Το Silene stenophylla ήρθε ξανά στη ζωή με χρήση καρπών που βρέθηκαν στους πάγους της Σιβηρίας
Φυτά του είδους Silene stenophylla «αναστήθηκαν» μετά από 30.000 χρόνια από ρώσους επιστήμονες (φωτό από nytimes.com)
Θεοδώρα Τσώλη από το tovima.gr

Ρώσοι επιστήμονες «ανέστησαν» φυτά ηλικίας 30.000 ετών! Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Κυτταρικής Βιοφυσικής μπόρεσαν να καλλιεργήσουν τα φυτά του είδους Silene stenophylla που ανήκουν στην οικογένεια των καρυοφυλλιδών με χρήση καρπών οι οποίοι είχαν αποθηκευθεί στους μόνιμους πάγους της Σιβηρίας από σκίουρους πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

«Κήπος» προϊστορικών θησαυρών

Οι καρποί βρέθηκαν στις όχθες του ποταμού Κόλμια στη Σιβηρία που αποτελεί αγαπημένο μέρος των ειδικών οι οποίοι αναζητούν οστά από μαμούθ. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS) πρόκειται για το αρχαιότερο φυτό που έρχεται ξανά στη ζωή.

Το προηγούμενο ρεκόρ ανήκε σε ειδικούς που «αναγέννησαν» χουρμαδιές από καρπούς που βρέθηκαν στη Μασάντα του Ισραήλ και χρονολογoύνταν πριν από 2.000 χρόνια. Η ρωσική ομάδα έσπασε πανηγυρικά το προηγούμενο ρεκόρ και είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι ο επικεφαλής της, καθηγητής Νταβίντ Γκιλιτσίνσκι, πέθανε λίγες ημέρες προτού δημοσιευθεί η μελέτη του ίδιου και της ομάδας του.

Στη μελέτη αυτή οι ειδικοί περιγράφουν ότι ανακάλυψαν περί τις 70 φωλιές σκίουρων στις όχθες του ποταμού Κόλμια. «Ολες οι φωλιές βρίσκονταν σε βάθος 20-40 μέτρων από τη σημερινή επιφάνεια της γης και εντοπίζονταν σε στρώματα που είναι πλούσια σε οστά μεγάλων θηλαστικών όπως τα μαμούθ, οι τριχωτοί ρινόκεροι, οι βίσονες, τα άλογα, τα ελάφια αλλά και σε φυτικό υλικό της εποχής των μαμούθ» σημειώνεται στη μελέτη και προστίθεται ότι «η ύπαρξη κάθετων σφηνοειδών σχηματισμών πάγου αποδεικνύει ότι όλο αυτό το προϊστορικό υλικό ήταν μονίμως παγωμένο».

Οι σκίουροι και οι κατεψυγμένοι σπόροι

Οι σκίουροι φαίνεται ότι είχαν κρύψει τον «θησαυρό» τους στα πιο κρύα τμήματα της φωλιάς τους, τα οποία στη συνέχεια «καταψύχθηκαν» για πάντα, πιθανώς εξαιτίας του ότι το τοπικό κλίμα έγινε πιο ψυχρό.

Πίσω στο εργαστήριο, κάπου κοντά στη Μόσχα, οι πρώτες προσπάθειες των επιστημόνων να κάνουν ώριμους σπόρους του αρχαίου φυτού να… ανθίσουν έπεσαν στο κενό. Αυτό που τελικώς απέδωσε (κυριολεκτικώς) καρπούς ήταν η χρήση «πλακουντιακού ιστού» των ίδιων των καρπών ο οποίος πολλαπλασιάστηκε στο εργαστήριο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές τα κύτταρα του «πλακουντιακού ιστού» είναι γεμάτα σουκρόζη, η οποία βοηθά τα αναπτυσσόμενα φυτά να τραφούν. Τα σάκχαρα λειτουργούν ως συντηρητικά ∙ δεν είναι τυχαίο ότι διερευνάται η χρήση τους στη συντήρηση εμβολίων στα ζεστά κλίματα όπως αυτό της Αφρικής προκειμένου να μην απαιτείται ψύξη των φαρμάκων. Ετσι οι ρώσοι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα πλούσια σε σάκχαρα κύτταρα ήταν εκείνα που χάρισαν στους καρπούς την ικανότητα να επιβιώσουν επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Μικρές διαφορές αρχαίων και σύγχρονων φυτών του είδους

Το φυτό Silene stenophylla φύεται ακόμη και σήμερα στην τούνδρα της Σιβηρίας και όταν οι ερευνητές συνέκριναν σύγχρονα φυτά του είδους με τα «αναγεννημένα» αρχαία εξαδέλφια τους, ανακάλυψαν μικρές διαφορές στο σχήμα των πετάλων και στο φύλο των λουλουδιών, για λόγους που δεν είναι γνωστοί.

Οι επιστήμονες από τη Ρωσία εκτιμούν ότι αυτού του είδους η έρευνα μπορεί να βοηθήσει στις εξελικτικές μελέτες και να ρίξει φως στις περιβαλλοντικές συνθήκες των περασμένων χιλιετιών.

Ωστόσο η πιο «χειροπιαστή» εφαρμογή της συγκεκριμένης μελέτης αναμένεται ότι θα αφορά την «ανάσταση» εξαφανισμένων φυτών με τη «χείρα βοηθείας» των σκίουρων ή άλλων ζώων που φυλάσσουν φρούτα και καρπούς. «Μας δίνεται η ευκαιρία να αναστήσουμε φυτά που έχουν χαθεί από τον χάρτη, όπως ακριβώς συζητούμε την ανάσταση των μαμούθ. Πρόκειται για την ιδέα του να φέρουμε το Τζουράσικ Παρκ ξανά στη ζωή» ανέφερε σχολιάζοντας τα νέα αποτελέσματα ο Ρόμπιν Πρόμπερτ, επικεφαλής του Τμήματος Συντήρησης και Τεχνολογίας της Τράπεζας Σπερμάτων της Χιλιετίας στη Βρετανία.

Διαβάστε περισσότερα: newscientist.com  και  nytimes.com

20/2/12

Bίντεο: το μικρότερο τρανζίστορ του κόσμου

....αποτελείται από ένα μόνο άτομο
Η τάση που εφαρμόζεται στο ένα ζεύγος ηλεκτροδίων προκαλεί ηλεκτρικό ρεύμα  στο κάθετο ζεύγος ηλεκτροδίων, με τη βοήθεια του μοναδικού ατόμου φωσφόρου στο μέσον.
Το μικρότερο τρανζίστορ στον κόσμο αποτελείται από ένα μόνο άτομο φωσφόρου ενσωματωμένο σε ένα κρύσταλλο πυριτίου. Το μικροσκοπικό τρανζίστορ έχει πύλες χαραγμένες στην επιφάνειά του, έτσι ώστε να είναι δυνατή η σύνδεσή του με μεταλλικές επαφές για να εφαρμόζεται η κατάλληλη ηλεκτρική τάση. Ο χειρισμός του ατόμου φωσφόρου γίνεται με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σε θάλαμο κενού.

 Το "μονοατομικό" τρανζίστορ λειτουργεί σε θερμοκρασίες μικρότερες από 1 βαθμό της κλίμακας Κέλβιν, οπότε προς στο παρόν η μαζική χρήση του είναι αδύνατη.  Ο συνδυασμός πολλών τρανζίστορ σε ένα τσιπ δημιουργεί λογικά κυκλώματα που εκτελούν υπολογισμούς. Το ζητούμενο είναι ένα τσιπ να περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερα τρανζίστορ έτσι ώστε να αυξηθεί η υπολογιστική ισχύς.

Το προηγούμενο ρεκόρ "μικρότερου" τρανζίστορ, κατείχε η Intel, ήταν τα 22 νανόμετρα, που σημαίνει διάμετρο μικρότερη από 100 άτομα.

Σύμφωνα με τον  νόμο του Μουρ  αριθμός των τρανζίστορ στους μικροεπεξεργαστές  διπλασιάζεται μέσα σε χρονικό διάστημα περίπου δεκαοκτώ μηνών....  οπότε το μονο-ατομικό τρανζίστορ που κατασκευάστηκε προαναγγέλλει ότι μέχρι το 2020 τα τρανζίστορ με μέγεθος ατόμου θα μπορούν πλέον να χρησιμοποιούνται σε μαζική παραγωγή.


http://youtu.be/ue4z9lB5ZHg
nature.com - newscientist.com

Βίντεο: O Kρόνος από τηλεσκόπιο


Το βίντεο που ακολουθεί, με τον πλανήτη Κρόνο, λήφθηκε στις 18-2-2012 με κάμερα Logitech C250 CCD προσαρμοσμένη σε τηλεσκόπιο Zhumell Z10. Η κίνηση που βλέπουμε οφείλεται στην περιστροφή της Γης.


http://youtu.be/H9WcGKiYlF0

19/2/12

Richard Feynman: Η διατήρηση της ενέργειας

Ο Richard Feynman διδάσκει φυσική
«.... Η διατήρηση της ενέργειας είναι δυσκολονόητη .... Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω μια όχι και τόσο έξυπνη αναλογία για να (την) εξηγήσω ...

Φανταστείτε ότι μια μητέρα αφήνει το παδί της μόνο, σ’ ένα δωμάτιο με 28 κύβους από εντελώς άφθαρτη ύλη. Το παδί παίζει με τους κύβους όλη την ημέρα. Όταν επιστρέφει η μητέρα του, βρίσκει ότι οι κύβοι είναι ακόμη 28. Κάθε φορά ελέγχει μήπως χάθηκε κανένας. Αυτό συνεχίζεται για μερικές μέρες.

Ξαφνικά, επιστρέφοντας μια μέρα, διαπιστώνει πως οι κύβοι είναι 27. Βρίσκει όμως έναν έξω από το παράθυρο όπου τον είχε πετάξει το παιδί.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να λάβει υπ’ όψη του κανείς όταν πρόκειται για νόμους διατήρησης, είναι ότι αυτό που προσπαθεί να ελέγξει, δεν διαφεύγει από κάπου. Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί με τον αντίθετο ακριβώς τρόπο, αν δηλαδή ένα άλλο παιδί ερχόταν να παίξει με το παιδί στο δωμάτιο φέρνοντας μαζί του μερικούς κύβους. Είναι φανερό ότι τέτοια ζητήματα πρέπει να λάβει κανείς υπ’ όψη του όταν μελετά τους νόμους διατήρησης. Ας υποθέσουμε ότι κάποια μέρα μπαίνει η μητέρα στο δωμάτιο, μετρά τους κύβους και τους βρίσκει μόνο 25.

Υποψιάζεται, ωστόσο, ότι το παιδί έχει κρύψει τους άλλους τρεις μέσα σ’ ένα κουτί παιχνιδιών.

Του λέει λοιπόν: «Θ’ ανοίξω το κουτί». «Όχι», της λέει το παιδί, «δεν μπορείς να το αγγίξεις».

H μητέρα του όμως είναι πολύ έξυπνη και του απαντά: «Ξέρω ότι το κουτί ζυγίζει άδειο 16 ουγγιές και ότι κάθε κύβος ζυγίζει 3 ουγγιές. Δεν έχω, λοιπόν, παρά να ζυγίσω το κουτί». Έτσι ο συνολικός αριθμός των κύβων θα είναι:



και αυτό ισούται με 28. Προς στιγμήν η μέθοδος αποδίδει. Κάποια μέρα όμως το εν λόγω άθροισμα δεν δίνει τη σωστή τιμή. Τότε η μητέρα παρατηρεί πως η στάθμη του βρώμικου νερού στο νεροχύτη έχει αλλάξει. Ξέρει ότι το βάθος του νερού είναι 6 ίντσες όταν δεν υπάρχει μέσα κάποιος κύβος και ότι θα ανέβαινε κατά το ¼ της ίντσας αν βρισκόταν μέσα ένας κύβος. Προσθέτει, λοιπόν, στο άθροισμα ένα ακόμη όρο και έχει τώρα:



oπότε παίρνει και πάλι 28. Όσο το αγόρι σκαρφίζεται διάφορα κόλπα και η μητέρα του συνεχίζει να είναι εξ’ ίσου εφευρετική, προστίθενται όλο και περισσότεροι όροι που αντιπροσωπεύουν κύβους.

Ωστόσο, από μαθηματική άποψη πρόκειται για αφηρημένους υπολογισμούς, αφού οι κύβοι δεν φαίνονται.

Ας υποθέσουμε κατ’ αρχάς ότι σε καμιά από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν είχαμε δει ποτέ τους κύβους. Ο όρος «αριθμός των κύβων που φαίνονται» δεν θα υπήρχε. Στην περίπτωση αυτή, η μητέρα θα έπρεπε να κάνει πάντοτε υπολογισμούς μ’ ένα σωρό όρους, όπως «κύβοι στο κουτί», «κύβοι στο νερό» κ.τ.λ.

Με την ενέργεια συμβαίνει αυτή ακριβώς η διαφορά: δεν υπάρχουν «κύβοι», όσο τουλάχιστον ξέρουμε. Σε αντίθεση επίσης με την περίπτωση των κύβων, στην ενέργεια δεν προκύπτουν ακέραιοι αριθμοί. Αυτό για την ταλαίπωρη σημαίνει πως, υπολογίζοντας έναν όρο ίσως βρει 61/8 κύβους, ενώ υπολογίζοντας κάποιον άλλο ίσως πάρει 7/8 του κύβου, οπότε οι άλλοι όροι θα δώσουν 21, για να είναι το σύνολο 28. Ακριβώς έτσι γίνεται με την ενέργεια.

Για την ενέργεια έχουμε ανακαλύψει ένα νοητικό σχήμα με μια σειρά κανόνων. Για κάθε διαφορετικό είδος ενέργειας μπορούμε να υπολογίσουμε έναν αριθμό, εφαρμόζοντας ένα διαφορετικό σύνολο κανόνων.

Όταν προσθέτουμε έναν όλους τους αριθμούς που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές μορφές ενέργειας, παίρνουμε κάθε στιγμή την ίδια τιμή του αθροίσματος με την αρχική.

Όσο ξέρουμε όμως, δεν υπάρχουν ακέραιες ποσότητες, μικροί «κύβοι». Είναι μια αφηρημένη, καθαρά μαθηματική διαδικασία: υπάρχει ένας αριθμός που δεν αλλάζει, οποιαδήποτε στιγμή κι αν τον υπολογίσουμε.

Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα απ’ ότι προσπάθησα...»

Richard Feynman: "Ο χαρακτήρας του φυσικού κόσμου"

Μια εντυπωσιακή εικόνα του MESSENGER από τον Ερμή

Φωτεινές κορυφές και σκοτεινές σκιές στον  κρατήρα Amaral
Ο κρατήρας Αmaral που βρίσκεται στην επιφάνεια του Ερμή  φωτογραφήθηκε από το διαστημικό σκάφος της NASA, MESSENGER στις 4 Φεβρουαρίου του 2012.
Οι κορυφές στο μέσον του κρατήρα - το εύρος του οποίου είναι 109 χιλιόμετρα - προκάλεσαν το ενδιαφέρον των αστρονόμων, εξαιτίας της εντυπωσιακής μπλε απόχρωσης που εμφανίζουν.
Η μπλε απόχρωση - που βλέπουμε στην επόμενη έγχρωμη εικόνα - αποδεικνύει ότι οι κορυφές αυτές έχουν διαφορετική σύνθεση από την περιβάλλουσα επιφάνεια.
Ο κρατήρας πήρε το όνομα της do Amaral Tarsila, ζωγράφου από τη Βραζιλία (1886 - 1973).
universetoday.com

18/2/12

Μετρήστε την ταχύτητα του φωτός με μια σοκολάτα!

Διαβάστε επίσης: Πως μπορώ να υπολογίσω την ταχύτητα του φωτός παρατηρώντας ένα….ραδιόφωνο!
Η απόσταση μεταξύ δυο διαδοχικών κοιλιών σε ένα στάσιμο κύμα είναι λ/2
Το βίντεο που ακολουθεί μας δείχνει πώς μετράμε την ταχύτητα του φωτός χρησιμοποιώντας έναν φούρνο μικροκυμάτων, έναν χάρακα και μια σοκολάτα!.
Αρχικά τοποθετείται η σοκολάτα μέσα στον φούρνο μικροκυμάτων.... Με το που αρχίζει να λιώνει σε κάποια σημεία της, την βγάζουμε έξω.
Η απόσταση μεταξύ δυο διαδοχικών κοιλιών του στάσιμου ηλεκτρομαγνητικού κύματος είναι 7,1 εκατοστά
Το λιώσιμο ξεκινάει στα σημεία όπου τα στάσιμα ηλεκτρομαγνητικά κύματα μέσα στον φούρνο δημιουργούν κοιλίες (αφού το πλάτος στα σημεία αυτά είναι μέγιστο, θα είναι μέγιστη και η ένταση του Η/Μ κύματος). Η απόσταση μεταξύ δυο διαδοχικών κοιλιών στα στάσιμα κύματα είναι λ/2 (λ= το μήκος κύματος). Στο πείραμα από το Jefferson Lab η απόσταση αυτή βρέθηκε 7,1 cm.

Συνεπώς το μήκος κύματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας είναι λ=14,2 cm.

Η συχνότητα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας του φούρνου μικροκυμάτων αναγράφεται στα χαρακτηριστικά λειτουργίας της συσκευής:
f = 2450 MHz

Η συχνότητα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας είναι 2450 MHz
Έτσι, η ταχύτητα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας - η ταχύτητα του φωτός - υπολογίζεται από την θεμελιώδη εξίσωση της κυματικής:
c = λ f = 14,2 10-2 1420 106 = 3,48 108 m/sec
Η μέτρηση - με μια απόκλιση περίπου 15% από την πραγματική τιμή - δεν διεκδικεί βραβείο Νόμπελ. Μας δίνει όμως μια εκτίμηση της τάξης μεγέθους της ταχύτητας του φωτός.....


http://youtu.be/7WXW2bBWBEg

17/2/12

Τηλεσκόπιο ALMA: το μεγαλύτερο άλμα από την εποχή του Γαλιλαίου

Το τηλεσκόπιο ALMA (Atacama Large Millimetre/Submillimetre Array) θα μπορούσε να μας αποκαλύψει τον τρόπο που σχηματίστηκαν οι πλανήτες και να λύσει το μυστήριο του σχηματισμού των ωκεανών της Γης.
Tα τηλεσκόπια ALMA και VLA θα παρατηρήσουν τα πρώτα στάδια σχηματισμού των πλανητών
Το πιο ακριβό επίγειο τηλεσκόπιο ALMA - 1.3 δισεκατομμύρια δολάρια – που βρίσκεται στο υψόμετρο των Άνδεων της Χιλής έχει μια νέα αποστολή – να διερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκαν οι πλανήτες όπως η Γη μας.
Μαζί με ένα άλλο τεράστιο ραδιοτηλεσκόπιο, το Very Large Array (VLA) – ένα σύνολο από 27 κεραίες στο Νέο Μεξικό – το ALMA ξετυλίγει το μυστήριο σχηματισμού των πλανητών από τους δίσκους αερίων και σκόνης γύρω από νεαρά άστρα.
Οι επιστήμονες περιγράφουν το τηλεσκόπιο ΑLMA ως το μεγαλύτερο άλμα στην τεχνολογία από την εποχή του Γαλιλαίου
Το ραδιοτηλεσκόπιο ALMA βρίσκεται στο οροπέδιο Chajnantor, στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, περίπου 1500 χλμ. βόρεια του Σαντιάγο
Αυτά τα «καινούργια μάτια» θα μας επιτρέψουν να μελετήσουμε σε μια χωρίς προηγούμενο κλίμακα την κίνηση των αερίων και της σκόνης στους δίσκους που περιβάλλουν τα νέα άστρα και να τεστάρουμε τις διάφορες θεωρίες σχηματισμού των πλανητών που υπάρχουν ή να δημιουργήσουμε καλύτερες.
Τα ραδιοτηλεσκόπια ALMA και VLT θα διερευνήσουν χιλιάδες νεοσχηματιζόμενα πλανητικά συστήματα.
Οι τελευταίες παρατηρήσεις του ALMA έγιναν σε ένα νέο άστρο - που απέχει απόσταση περίπου 170 ετών φωτός από τη Γη – υπόσχονται να ρίξουν φως στον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκαν οι ωκεανοί της Γης. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τεράστιες ποσότητες του νερού προέρχονται από κομήτες που βομβάρδισαν τη νεαρή Γη, αλλά δεν είναι σίγουροι για την ακριβή ποσότητα.
Οι υποψίες για το γεγονός αυτό δημιουργήθηκαν από την μεγάλη περιεκτικότητα του δευτερίου στο θαλασσινό νερό, ένα ισότοπο του υδρογόνου, που βρίσκεται στην μεσοαστρική ύλη (το δευτέριο περιέχει στον πυρήνα του ένα πρωτόνιο και ένα νετρόνιο).

Μια εικόνα γαλαξιών (οι γαλαξίες κεραίες) που λήφθηκε από την διάταξη των τηλεσκοπίων ALMA
Τα δύο νέα τηλεσκόπια θα βοηθήσουν επίσης στην περαιτέρω μελέτη της εξέλιξης των γαλαξιών και του σχηματισμού των άστρων στο πρώιμο Σύμπαν, πριν από 10 ή 12 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
www.dailymail.co.uk

Λύση στο «παράδοξο του νεαρού Ήλιου»

Καθώς ο Ήλιος γερνά, η φωτεινότητά του αυξάνεται
(από το news.in.gr/science)
Ο Ήλιος πρέπει να είχε κάποτε σημαντικά μεγαλύτερη μάζα από ό,τι σήμερα -αυτή τη θεωρητική πιθανότητα προτείνουν ερευνητές ως λύση σε ένα παράδοξο που τους προβληματίζει εδώ και 40 χρόνια: Αν ο Ήλιος είχε ανέκαθεν την ίδια μάζα, η Γη θα έπρεπε να είχε παραμείνει στην κατάψυξη στα πρώτα στάδια της εξέλιξής της.

Τα περισσότερα άστρα σαν τον Ήλιο είναι γνωστό ότι γίνονται όλο και φωτεινότερα με την πάροδο του χρόνου. Αυτό συμβαίνει επειδή ο πυρήνας τους γίνεται όλο και πιο πυκνός, και επομένως πιο θερμός.

Αν ο Ήλιος ακολούθησε όντως αυτή την τάση, η λαμπρότητά του πρέπει να είναι σήμερα 30% υψηλότερη από ό,τι ήταν πριν από 4,5 δισ. χρόνια, όταν σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα.

Αυτό, όμως, δημιουργεί ένα πρόβλημα: αν η ακτινοβολία του Ήλιου ήταν κάποτε 30% πιο ασθενής, η Γη δεν θα ήταν αρκετά ζεστή ώστε να διαθέτει ωκεανούς.

«Ο αμυδρός νεαρός Ήλιος δημιουργεί ένα παράδοξο, αφού η προβλεπόμενη θερμοκρασία στη Γη και τον Άρη θα ήταν υπερβολικά μικρή για να μπορεί να υπάρξει υγρό νερό» εξηγεί στο Astrobiology Magazine ο Στάιν Σίγκουρντσον του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια.

Η Γη, όμως, γνωρίζουμε ότι παραμένει θερμή και υγρή εδώ και τουλάχιστον 4,4 δισ. χρόνια, όπως δείχνουν τα αρχαιότερα γνωστά πετρώματα. Ακόμα και στον Άρη, η θερμοκρασία πιστεύεται ότι υπερέβαινε τους μηδέν βαθμούς μέχρι πριν από 4. δισ. χρόνια.

Επομένως, το παράδοξο του νεαρού Ήλιου παραμένει. Τώρα, η ομάδα του Σίγκουρντσον θα χρησιμοποιήσει νέα μαθηματικά μοντέλα για να εξετάσει μία από τις πιθανές εξηγήσεις: στα νεανικά του χρόνια, ο Ήλιος μπορεί να είχε μεγαλύτερη μάζα από ό,τι σήμερα, οπότε η ακτινοβολία του θα επαρκούσε για να κρατά τη Γη ζεστή......

Βίντεο: Διαστημικός περίπατος έξω από τον Διαστημικό Σταθμό

Οι Ρώσοι κοσμοναύτες Oleg Kononenko και Anton Shkaplerov βρίσκονταν χτες έξι ώρες έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό εκτελώντας διάφορες εργασίες.

http://youtu.be/KbRQfBBiU9c

16/2/12

Αδέσποτη μαύρη τρύπα είναι ο μόνος επιζών του γαλαξία της

O γαλαξίας ESO 243-49 περιέχει στην περιφέρειά του την μαύρη τρύπα HLX-1 (Hyper-Luminous X-ray source 1), μάζας περίπου 20,000 ηλιακών μαζών
Μια μαύρη τρύπα που εντοπίστηκε με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, με μάζα 20.000 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου, πρέπει να είναι κατάλοιπο ενός μικρού γαλαξία που έπεσε θύμα κοσμικού κανιβαλισμού.

Το περίεργο με τη μαύρη τρύπα είναι ότι βρίσκεται στην περιφέρεια ενός μεγάλου γαλαξία, αντί στο κέντρο του.

Μαύρες τρύπες σχηματίζονται βέβαια και στα άκρα των γαλαξιών, όταν άστρα μεγάλης μάζας φτάνουν στο τέλος της ζωής τους και καταρρέουν κάτω από το ίδιο τους το βάρος. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, η μάζα τους είναι σχετικά μικρή, συνήθως λίγες φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου.

Αντίθετα, οι μαύρες τρύπες μεγάλης μάζας βρίσκονται σχεδόν πάντα στα κέντρα των γαλαξιών, αν και ο μηχανισμός σχηματισμού τους δεν έχει ακόμα διαλευκανθεί.

Πώς λοιπόν μπορεί να βρέθηκε στην άκρη ενός γαλαξία μια μαύρη τρύπα 20.000 φορές πιο βαριά από τον Ήλιο;

Το πιθανότερο, εκτιμά η ερευνητική ομάδα, είναι ότι η μαύρη τρύπα βρισκόταν αρχικά στο κέντρο ενός γαλαξία-νάνου, τον οποίο κατάπιε αργότερα ο γαλαξίας που παρατηρεί σήμερα το Hubble.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο Astrophysical Journal. Παρουσιάζεται επίσης στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.

Δυσεξήγητο φως

Η μαύρη τρύπα, με την ονομασία HLX-1, εντοπίστηκε στην άκρη του σπειροειδούς γαλαξία ESO 243-49, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 290 εκατομμυρίων ετών φωτός.

Οι παρατηρήσεις του Hubble στην περιοχή της μαύρης τρύπας αποκάλυψαν ένα πλεόνασμα ερυθρής ακτινοβολίας, της οποίας η ένταση ήταν δύσκολο να εξηγηθεί. Ακτινοβολία σε διάφορα μήκη κύματος είναι γνωστό ότι εκπέμπεται από τον λεγόμενο δίσκο προσαύξησης, δηλαδή από αέρια που επιταχύνονται και θερμαίνονται καθώς ετοιμάζονται να πέσουν στη μαύρη τρύπα.

Η ακτινοβολία που κατέγραψε το Hubble, όμως, δεν ήταν δυνατό να εξηγηθεί με βάση τις εκπομπές του δίσκου προσαύξησης. Το πιθανότερο, εκτιμούν οι ερευνητές, είναι ότι η ακτινοβολία προέρχεται από νεαρά, θερμά άστρα, τα οποία βρίσκονται στη γειτονιά της μαύρης τρύπας αλλά δεν διακρίνονται από τη Γη.

Τα άστρα αυτά πρέπει να σχηματίστηκαν λόγω της σφοδρότητας με την οποία ένας παλιός, μικρός γαλαξίας συγκρούστηκε με τον ESO 243-49.

«Το γεγονός ότι υπάρχει μια ομάδα νεαρών άστρων αποτελεί ένδειξη ότι η μαύρη τρύπα ενδέχεται να ήταν κάποτε η κεντρική μαύρη τρύπα ενός γαλαξία-νάνου» αναφέρει ο Σον Φάρελ του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Σίδνεϊ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. «Ο γαλαξίας-νάνος απορροφήθηκε αργότερα από τον βαρύτερο γαλαξία» εξηγεί.

Η μοίρα της μαύρης τρύπας παραμένει όμως ασαφής, δεδομένου ότι η τροχιά της είναι άγνωστη. Ένα ενδεχόμενο είναι να χαθεί μέσα στην κεντρική μαύρη τρύπα του γαλαξία, δεν αποκλείεται όμως να παραμείνει για πάντα σε τροχιά γύρω από τον γαλαξία που κατέστρεψε το σπίτι της. tanea.gr - physorg.com