tag:blogger.com,1999:blog-34906010961589018832024-03-13T23:06:54.054+02:00physicsggSCIENCE NEWS physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.comBlogger2117125tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-89949725304899379182021-10-29T15:58:00.003+03:002021-10-29T15:58:37.233+03:00physicsgg.me<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
</div>
<iframe height="1500" src="https://physicsgg.me" width="100%"> </iframe>
</div>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-7766976175684755572021-06-01T10:35:00.002+03:002021-06-01T10:35:32.578+03:00Ο μήνας Ιούνιος<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 18.75px; white-space: pre-wrap;">Ο έκτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από τη σύζυγο του Δία, την Ήρα, η οποία στα λατινικά ονομαζόταν Juno. Σε διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας ο Ιούνιος έχει τη δική του ξεχωριστή ονομασία. Στα Γρεβενά αναφέρεται ως Κερασάρης και στον Πόντο ως Κερασινός επειδή ωριμάζουν τα κεράσια, ενώ λόγω του «ερινασμού» ή «ορνιασμού» (τεχνητή γονιμοποίηση με ορνούς ή καρπούς άγριας συκιάς) των ήμερων σύκων ονομάζεται Ορνιαστής στην Άνδρο, Ρινιστής στην Πάρο και Απαρνιαστής σε διάφορα άλλα μέρη. Είναι όμως κυρίως γνωστός ως Θεριστής: «Αρχές του Θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή», αφού συνδέεται άμεσα με την ωρίμανση και το θερισμό των δημητριακών. Το θέρισμα γίνεται με το δρεπάνι αρχίζοντας από το μέρος που έχει λυγίσει τα στάχυα ο αέρας.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Μεταξύ των εθίμων του θερισμού αυτά που σχετίζονται με τα τελευταία στάχυα έχουν πολλά κοινά στοιχεία με άλλους ινδοευρωπαικούς λαούς. Σε μερικά μέρη άφηναν αθέριστα τα τελευταία στάχυα, ενώ σε άλλα έπλεκαν μια δέσμη, σε σχήμα σταυρού, που την έλεγαν χτένι, ψαθί ή σταυρό, και την τοποθετούσαν στο εικονοστάσι του σπιτιού. Την εποχή της σποράς τα έτριβαν κι ανακάτευαν τους κόκκους τους με τον καινούργιο σπόρο. Το αθέριστο κομμάτι ήταν τα γένια του νοικοκύρη, «αφήνω του ζευγολάτη τα γένια» έλεγαν, ενώ σε άλλες περιοχές ονομάζονταν «τα γένια του Θεού».</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Στο τρίτο δεκαήμερο του μήνα συμβαίνει και το θερινό ηλιοστάσιο ή η θερινή τροπή του Ήλιου, το επονομαζόμενο «λιοτρόπι» από το λαό μας, εξ ου και η ονομασία του Ιουνίου ως «Λιοτρόπη». Πράγματι, στις 21-22 Ιουνίου ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής και αρχίζει να κατέρχεται και πάλι «τρεπόμενος» προς τον ισημερινό. Το σημείο αυτό ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλώς θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή, μάλιστα, για μερικές μέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκει πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Πριν από 2.000 χρόνια το σημείο του θερινού ηλιοστασίου βρισκόταν στον αστερισμό του Καρκίνου, γι’ αυτό και ο Βόρειος Τροπικός Κύκλος ο οποίος διέρχεται από το σημείο αυτό ονομάστηκε «Τροπικός του Καρκίνου». Μετά τη θερινή τροπή, ο Ήλιος αρχίζει να κατεβαίνει προς το Νότο, άρα «καρκινοβατεί», δηλαδή κάνει μια οπισθοδρομική κίνηση σαν τον κάβουρα. Φυσικά, σήμερα, λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, το σημείο του θερινού ηλιοστασίου βρίσκεται στον αστερισμό των Διδύμων, ενώ ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερισμό του Καρκίνου στις 21 Ιουλίου και παραμένει εκεί επί 21 ημέρες, μέχρι τις 11 Αυγούστου.</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Στις 24 Ιουνίου έχουμε τη γενέθλια εορτή του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου: «Τ’ Αϊ-Γιαννιού του Λαμπαδάρη», εξ ου και το όνομα που δίνεται στον Ιούνιο «Αϊ-Γιαννίτης» ή «Αγιογιαννίτης». Η γιορτή του είναι ταυτισμένη με δυο κύκλους εθίμων: με τον Κλήδονα και τις φωτιές που ανάβουν την παραμονή. Εξ ου και οι προσωνυμίες «Φανιστής» και «Ριζικάρης», αλλά και «Ριγανάς», επειδή εκείνη την ημέρα μάζευαν ρίγανη.</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Κληδών (γεν. κληδόνος) στην αρχαιότητα σήμαινε οιωνός ή προμήνυμα. Ο Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης μας περιγράφει: «Την παραμονή της γιορτής του Αϊ-Γιάννη πηγαίνει ένα παιδί που ζουν και οι δυο γονείς του (αμφιθαλές) και φέρνει «αμίλητο» νερό στο σπίτι όπου έχουν συμφωνήσει να γίνει ο Κλήδονας. Το αμίλητο νερό το βάζουν σε μια στάμνα και μέσα ρίχνουν τα ριζικάρια, δηλαδή από ένα φρούτο ή κάποιο μικροαντικείμενο, με ένα χαρακτηριστικό σημάδι, για να ξεχωρίζει ο κάτοχός του. Σκεπάζουν έπειτα το σταμνί μ’ ένα κόκκινο πανί, βάζουν πάνω μια κλειδαριά (εξ ου και η εσφαλμένη γραφή Κλείδονας) και το αφήνουν τη νύχτα έξω στο ύπαιθρο για να «αστρονομηθεί», να δεχτεί τη μαγική επήρεια των άστρων. Την επαύριο φέρνουν το σταμνί στο σπίτι, μαζεύονται όλοι γύρω-γύρω κι ένα παιδί, αμφιθαλές και αυτό, βγάζει τα ριζικάρια, ενώ οι άλλοι τραγουδούν ένα αλληγορικό δίστιχο».</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Το αρχαιοελληνικό έθιμο του Κλήδονα περιγράφεται ως εξής από τον Ηλία Αναγνωστάκη: «…μια κόρη στο πηγάδι, στο βρύσιμο του Ιούνη και του κλήδονα, είναι η αληθινή πηγή της ζωής, που περιμένει το γυρισμό. Είναι η νέα που στου Αϊ-Γιαννιού, στις 24 του Ιούνη, γίνεται η Καλλινίτσα, πηδά τις φωτιές, ζυμώνει την αλμυροκουλούρα και, τρώγοντάς την , από τη δίψα θα ονειρευτεί μέσα στη νύχτα τον νέο που της προσφέρει την ερωτική δροσιά, το νερό να ξεδιψάσει. Κι ακόμη, είναι η νέα που φέρνει το αμίλητο νερό, ανοίγει τον κλήδονα, ψάχνει τον ήλιο-σύντροφο μέσα στο σκοτεινό, σαράντα οργιές βαθύ, πηγάδι του έρωτα. Και για τους δυο, κόρη και νέο, το νερό κοιμάται, είναι αμίλητο και μόνον λάλον είναι το ύδωρ της μαντικής κατασταλίας του κλήδονα και του στοιχείου: θεριόνερο, νεραϊδόνερο».</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Στην Κοζάνη το έθιμο του «Κλήδονα» αναβιώνει κάθε χρόνο στην Αιανή και στο Χρώμιο: «Κάθε 23 Ιούνη το απόγευμα, στην πιο όμορφη και λουλουδένια αυλή ενός σπιτιού, μαζεύονται γυναίκες, παραδοσιακά ντυμένες, για να στολίσουν ένα γκιούμι με λουλούδια. Ταυτόχρονα οι ελεύθερες κοπέλες δένουν στο δαχτυλίδι τους μια κόκκινη κλωστή, το ρίχνουν στο γκιούμι που το γεμίζουν με νερό και τραγουδούν. Την επομένη το απόγευμα μαζεύονται και πάλι οι γυναίκες του χωριού, μια ελεύθερη κοπέλα παίρνει το στολισμένο γκιούμι και με τραγούδια στο δρόμο πάνε στις 3 βρύσες. Εκεί γεμίζουν και αδειάζουν τρεις φορές το γκιούμι και τραγουδούν σε τοπική διάλεκτο. Με τραγούδια καταλήγουν στην πλατεία, με ορχήστρα χορεύουν και ενδιάμεσα στο γλέντι βγάζουνε τα «κλήδονα». Μια ελεύθερη κοπέλα τραβάει μέσα από το γκιούμι ένα δαχτυλίδι που θα αναδείξει την πρώτη κοπέλα που θα αρραβωνιαστεί . Και έτσι το γλέντι συνεχίζεται ως αργά»,</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;">Αν και τα έθιμα αυτά της υπαίθρου, που τα κρατούσε ζωντανά στην πόλη η «γειτονιά», σιγά-σιγά λησμονιούνται, οι παλιότεροι δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις παιδικές αναμνήσεις μας και τα πηδήματα πάνω από τις φωτιές του Αϊ-Γιάννη. Αναμνήσεις που αναβιώνουν κάθε φορά που ακούς τραγούδια όπως εκείνο του Λευτέρη Παπαδόπουλου για ΄κεινο το Σάββατο κι απόβραδο στην Αριστοτέλους που «φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους/τ’ Αϊ-Γιάννη θα ‘τανε θαρρώ». Ή εκείνο το άλλο του Μάνου Ελευθερίου: «Ανάβουνε φωτιές στις γειτονίες, του Αϊ-Γιάννη / αχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες / που ‘χουν πεθάνει».</div></div><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql ii04i59q" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 18.75px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><a href="https://www.facebook.com/profile.php?id=100054136916939&nr" target="_blank"><b>Σιμόπουλος, Διονύσης Π.</b> Οι Μήνες Μάιος και Ιούνιος, Γεωτρόπιο Ελευθεροτυπίας, Τεύχος 472 (2 Μαϊου 2009)</a></div></div>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-23224170741283518582021-05-27T19:19:00.005+03:002021-05-27T19:19:45.244+03:00Ξανά βραδιές κάτω από τ' αστέρια στα Κέντρα Επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: #fcf9f9; color: #333333; font-family: Verdana;">Οι βραδιές κάτω από τα αστέρια έχουν ξεκινήσει και πάλι στα Κέντρα Επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στο Θησείο και στην Πεντέλη. Ειδικότερα, κάθε Παρασκευή και Σάββατο όσοι επισκεφθούν το Αστεροσκοπείο της Πεντέλης, μπορούν να παρακολουθήσουν αστρονομικές συζητήσεις από τους αστρονόμους του Κέντρου και να παρατηρήσουν τη Σελήνη, τους πλανήτες ή και τους αστέρες (καιρού επιτρέποντος).<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Οι παρατηρήσεις διεξάγονται με ψηφιακά μέσα για λόγους ασφαλείας του προσωπικού και των επισκεπτών. Η ώρα προσέλευσης ορίζεται από τις 20:30 και το πρόγραμμα ξεκινά στις 21:00. Η δράση εξελίσσεται σχεδόν αποκλειστικά στον εξωτερικό χώρο του Κέντρου. Πληροφορίες και κρατήσεις: 210-3490022 καθημερινές 10-2μμ.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Οι βραδιές κοινού στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο, ώρες: 21:00 - 22:30. Οι επισκέπτες περιηγούνται στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής, όπου εκτίθενται ιστορικά επιστημονικά όργανα των τελευταίων δύο αιώνων και σύγχρονο αντίγραφο του Μηχανισμού των Αντικυθήρων. Καταλήγουν στον λόφο της Πνύκας για παρατήρηση του ουρανού από το ιστορικό τηλεσκόπιο Δωρίδη με ψηφιακά μέσα. Πληροφορίες: 210-3490055 και 210-3490160.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Σε όλους τους χώρους των Κέντρων Επισκεπτών τηρούνται οι ισχύοντες περιορισμοί και τα υγειονομικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορονοϊού. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική για όλους. Η γενική είσοδος κοστίζει 5 ευρώ, ενώ για άνεργους και ΑΜΕΑ είναι δωρεάν.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana; font-size: medium;">https://www.amna.gr/home/article/556875/Xana-bradies-kato-apo-t-asteria-sta-Kentra-Episkepton-tou-Ethnikou-Asteroskopeiou-</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-7427229724115577922021-05-24T23:13:00.006+03:002021-05-24T23:13:53.976+03:00«Χειμερία νάρκη» για αστροναύτες με τη βοήθεια τροπικού ψαριού<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Νέα έρευνα της οποίας ηγήθηκαν ερευνητές του Queen's University Belfast έδειξε ότι ένα τροπικό ψάρι, το αποκαλούμενο ψάρι-ζέβρα (zebrafish) θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να φτάσουν στον Άρη και σε άλλους πλανήτες κατανοώντας πώς ένα είδος «χειμερίας νάρκης» (προκληθείς λήθαργος, induced torpor) θα μπορούσε να παρέχει δυνατότητες προστασάις από την ακτινοβολία.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η νάρκη είναι μια κατάσταση/ δυνατότητα που συναντάται σε πολλά είδη, προκειμένου να προστατεύονται απέναντι σε δύσκολες συνθήκες, όπως η έλλειψη τροφής και οι χαμηλές θερμοκρασίες στο περιβάλλον. Για δεδομένα διαστημικών ταξιδιών θα μπορούσε επίσης να αξιοποιηθεί για αντίστοιχους σκοπούς, όπως η προστασία από την ακτινοβολία, η ατροφία οστών και μυών, η γήρανση και άλλα προβλήματα. Οι ερευνητές θεωρούν πως, αν οι αστροναύτες είναι σε νάρκη κατά το ταξίδι τους, τα προβλήματα αυτά θα μπορούν να λυθούν.</span></p><div class="teads-adCall" style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px;"></div><div id="adman-display-fallback" style="background-color: white; color: #111111; display: flex; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; justify-content: center; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"></div><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στο MDPI Cells. Ο καθηγητής Γκάρι Χάρντιμαν, ερευνητής του IGFS (Institute for Global Food Security) στο Queen's και senior author της έρευνας, είπε πως «η NASA σκοπεύει να επιστρέψει στη Σελήνη και να πάει στον Άρη στα επόμενα χρόνια. Οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις έχουν καταστήσει πιο προσβάσιμα τα διαστημικά ταξίδια, ωστόσο τα διαστημικά ταξίδια μεγάλης χρονικής διάρκειας είναι απίστευτα επιβλαβή στην ανθρώπινη υγεία. Αναλάβαμε να διαπιστώσουμε εάν ο προκληθείς λήθαργος αποτελεί βιώσιμο αντίμετρο στις επιβλαβείς επιδράσεις της διαστημικής πτήσης. Εάν οι άνθρωποι μπορούσαν να αναπαράγουν ένα παρόμοιο μοντέλο νάρκης που παρατηρήσαμε στο ψάρι-ζέβρα, θα αύξανε τις πιθανότητές μας να κάνουμε τον άνθρωπο ένα πραγματικά “διαστημοπόρο” είδος. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μειωμένη εγκεφλαική λειτουργία, που θα μείωνε την ψυχολογική πίεση. Η αλλαγή στον μεταβολισμό θα έπαυε την ανάγκη για τροφή, οξυγόνο ή νερό και υπάρχει πιθανότητα προστασίας των μυών από την ατροφία λόγω της επίδρασης από την ακτινοβολία και τη μικροβαρύτητα».</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές εξέθεσαν ψάρια τέτοιου είδους σε ακτινοβολία σαν αυτή που θα βιωνόταν σε ένα ταξίδι έξι μηνών στον Άρη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως αυτή η ακτινοβολία προκαλούσε ίχνη/ «υπογραφές» οξειδωτικού στρες, ίχνη ορμονικού στρες κ.α.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Μετά προκάλεσαν λήθαργο σε μια δεύτερη ομάδα ψαριών, που εκτέθηκαν μετά στις ίδιες δόσεις ακρινοβολίας και ανέλυσαν τα μοτίβα έκφρασης για την αξιολόγηση των προστατευτικών επιδράσεων κατά τη διάρκεια αυτής της προκληθείσας κατάσταση σωματική ή πνευματικής αδράνειας. Όπως διαπιστώθηκε, ο λήθαργος μείωσε τον ρυθμό μεταβολισμού στα ψάρια και δημιούργησε μια επίδραση προστασίας από την ακτινοβολία.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Σύμφωνα με τον Τόμας Κέιχιλ, διδακτοτικό του IGFS και άλλον έναν εκ των ερευνητών, τα συμπεράσματα αυτά δείχνουν πως μια μείωση μεταβολισμού μπορεί να παρέχει προστασία από την έκθεση σε ακτινοβολία και θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να επιτύχουν ένα παρόμοιο είδος νάρκης, ως αντίμετρο στη ζημιά που θα μπορούσαν να υποστούν κατά τη διάρκεια μιας διαστημικής πτήσης.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">https://www.naftemporiki.gr/story/1729880/xeimeria-narki-gia-astronautes-me-ti-boitheia-tropikou-psariou</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-51872010200087770192021-05-23T22:37:00.009+03:002021-05-23T22:37:46.774+03:00Διπλά κβάζαρ σε συγκρουόμενους γαλαξίες<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.eef.edu.gr/media/6625/double-quasar_credits.png?anchor=center&mode=crop&width=1920&height=1200&rnd=132660667350000000" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="800" height="331" src="https://www.eef.edu.gr/media/6625/double-quasar_credits.png?anchor=center&mode=crop&width=1920&height=1200&rnd=132660667350000000" width="442" /></a></div><p></p><p><span style="background-color: white; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Italic; font-size: 20px;">του Αλέξη Δεληβοριά, Διδάκτορα Φυσικής</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Εντοπίστηκαν δύο ζεύγη μακρινών κβάζαρ, η ακτινοβολία των οποίων ταξίδευε επί 10 δισ. χρόνια μέχρι να ανιχνευθεί από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. <span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box;">Δεδομένου ότι είναι χίλιες φορές πιο πιθανό να ανακαλυφθεί ένα μονό από ένα διπλό κβάζαρ, η ανακάλυψη των δύο διπλών κβάζαρ στην ίδια έρευνα είναι σαν να έχουμε όντως βρει βελόνα στ’ άχυρα, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο </span>Yue Shen από το Πανεπιστήμιο Illinois at Urbana-Champaign, ένας από τους συγγραφείς της σχετικής μελέτης.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Τα κβάζαρ είναι υπερφωτεινά «αντικείμενα» στα πέρατα του Σύμπαντος, τα οποία εκλύουν τεράστια ποσά ενέργειας, από περιοχές που συνήθως δεν υπερβαίνουν σε μέγεθος την διάμετρο του Ηλιακού μας συστήματος, ενώ εντοπίζονται σε γαλαξιακούς πυρήνες και ενεργοποιούνται από τις κολοσσιαίες μαύρες τρύπες που βρίσκονται στο εσωτερικό τους. Καθώς, δηλαδή, η μαύρη τρύπα έλκει με το βαρυτικό της πεδίο τα αέρια και την σκόνη που την περιβάλλει, σχηματίζει γύρω της έναν περιστρεφόμενο δίσκο αερίων και σκόνης, γνωστό ως <span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box; font-family: PFBagueSlabPro-Italic;">δίσκο προσαύξησης</span>. Τα υλικά του δίσκου στροβιλίζονται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα, όλο και πλησιέστερα προς τον ορίζοντα γεγονότων της και, καθώς υπερθερμαίνονται σε εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου, εκλύουν ακτινοβολία σε ολόκληρο το εύρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Η εκτυφλωτική τους φωτεινότατα, μάλιστα, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που αντιστοιχεί στα άστρα τα οποία εμπεριέχει ένας «κοινός» κατά τα άλλα γαλαξίας.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε την 1<span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box; font-size: 15.75px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">η</span> Απριλίου στο επιστημονικό περιοδικό <span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box; font-family: PFBagueSlabPro-Italic;">Nature</span> <span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box; font-family: PFBagueSlabPro-Italic;">Astronomy</span>, τα επιμέρους κβάζαρ του κάθε ζεύγους απέχουν μεταξύ τους μόλις 10.000 έτη φωτός. Οι ερευνητές θεωρούν ότι η μικρή αυτή απόσταση μεταξύ των κβάζαρ του κάθε ζεύγους οφείλεται στο γεγονός ότι βρίσκονται στους πυρήνες γαλαξιών, οι οποίοι συγχωνεύονται μεταξύ τους.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Όταν δύο γαλαξίες συγκρούονται, οι σπειροειδείς δομές τους στρεβλώνονται. Παράλληλα διοχετεύονται όλο και περισσότερα υλικά προς τους δίσκους προσαύξησης των γιγάντιων μαύρων τρυπών που φιλοξενούν στους πυρήνες τους, τροφοδοτώντας έτσι τα κβάζαρ τους. Με την πάροδο, όμως, του χρόνου, η ισχυρή τους ακτινοβολία, ενεργοποιεί γαλαξιακούς ανέμους που απομακρύνουν μεγάλες ποσότητες αερίων από τους συγχωνευόμενους γαλαξίες, «φρενάροντας» έτσι τα επεισόδια αστρογένεσης που «πυροδοτήθηκαν» από την σύγκρουσή τους.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Σε αντίθεση, μάλιστα, με την καθημερινή μας εμπειρία, η σύγκρουση δύο γαλαξιών δεν είναι «στιγμιαία», όπως είναι για παράδειγμα η σύγκρουση μεταξύ δύο αυτοκινήτων. Αντιθέτως, από την πρώτη «στενή επαφή» μεταξύ των δύο γαλαξιών μέχρι την τελική τους συγχώνευση σε έναν γιγάντιο ελλειπτικό γαλαξία μεσολαβούν αρκετές δεκάδες εκατ. χρόνια, ώσπου εντέλει οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες τους συγχωνεύονται κι αυτές σε μία ακόμη μεγαλύτερη. Αυτή, μάλιστα, αναμένεται να είναι και η τελική «μοίρα» του δικού μας Γαλαξία, ο οποίος σε λίγα δισ. χρόνια θα συγχωνευθεί με τον γαλαξία της Ανδρομέδας, τον πλησιέστερο σε μας γιγάντιο σπειροειδή γαλαξία.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί περισσότερα από 100 διπλά κβάζαρ σε γαλαξίες που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια συγχώνευσης. Κανένα τους ωστόσο δεν βρίσκεται τόσο μακριά στον χώρο και τόσο πίσω στον χρόνο όσο τα δύο αυτά ζεύγη, τα οποία απεικονίστηκαν όπως ήταν περίπου 10 δισ. χρόνια πριν, σε μια εποχή όπου τα κβάζαρ στο πρώιμο Σύμπαν ήταν πολυπληθέστερα από ποτέ άλλοτε. Συγκριτικά, το πλησιέστερο σε μας κβάζαρ βρίσκεται περίπου 600 εκατ. έτη φωτός μακριά, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κβάζαρ στο τοπικό μας Σύμπαν σήμερα, καθώς το τελευταίο από αυτά «εξαφανίστηκε» πριν από περίπου 600 εκατ. χρόνια. Δεδομένου, ωστόσο, του φυσικού μηχανισμού που τα ενεργοποιεί, το πιθανότερο σενάριο της εξαφάνισής τους είναι ότι απλά «ξέμειναν από καύσιμα»! Οι μαύρες τρύπες τους, δηλαδή, «καταβρόχθισαν» μεγάλο μέρος από τα αέρια και την σκόνη του δίσκου προσαύξησης, ενώ η πίεση της ακτινοβολίας τους συνέβαλε στην απομάκρυνση όσων είχαν περισσέψει, γι’ αυτό και σταδιακά τα κβάζαρ «έσβησαν». Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η δημιουργία νέων κβάζαρ είναι απαγορευτική. Για παράδειγμα, με το πέρας της συγχώνευσης του Γαλαξία μας με τον γαλαξία της Ανδρομέδας εικάζεται ότι θα σχηματιστεί είτε ένας ενεργός γαλαξιακός πυρήνας είτε ένα κβάζαρ.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Η ανακάλυψη των τεσσάρων αυτών κβάζαρ θα συμβάλει ακόμη πιο πολύ στην διεύρυνση των επιστημονικών μας γνώσεων για την εξέλιξη των δομών μεγάλης κλίμακας μέσα από την συγχώνευση μικρότερων γαλαξιών, ενώ θα βοηθήσει τους επιστήμονες να διερευνήσουν περαιτέρω την «συνεξέλιξη» των γαλαξιών και των γαλαξιακών μαύρων τρυπών με τον χρόνο.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Αν και οι ερευνητές της σχετικής μελέτης είναι πεπεισμένοι για τα αποτελέσματά της, αναγνωρίζουν ότι υπάρχει μία μικρή πιθανότητα οι απεικονίσεις αυτές του Hubble να μην αντιστοιχούν σε διπλά κβάζαρ, αλλά σε διπλές εικόνες του ίδιου κβάζαρ, μία «ψευδαίσθηση» η οποία προκαλείται από το φαινόμενο της <span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box; font-family: PFBagueSlabPro-Bold;">βαρυτικής εστίασης</span>. Από τον διαχωρισμό, δηλαδή, και την μεγέθυνση της ακτινοβολίας ενός μόνο κβάζαρ σε δύο κατοπτρικές του εικόνες, εξαιτίας της βαρύτητας ενός γιγάντιου γαλαξία που παρεμβάλλεται ανάμεσα στον γαλαξία που το φιλοξενεί και στο τηλεσκόπιο. Όπως, ωστόσο, αναφέρουν και οι ίδιοι, το σενάριο αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο, διότι το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δεν ανίχνευσε κάποιον γαλαξία «προσκηνίου» κοντά στα δύο ζεύγη κβάζαρ.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;">Στην υλοποίηση της μελέτης αυτής συνέβαλαν, εκτός από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το διαστημικό τηλεσκόπιο Gaia και τα επίγεια τηλεσκόπια του Sloan Digital Sky Survey.</p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: border-box; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px; margin: 0px 0px 30px;"><span style="-webkit-font-smoothing: antialiased; box-sizing: border-box; font-family: PFBagueSlabPro-Bold;">Πηγή</span>: <a href="https://www.nasa.gov/feature/goddard/2021/hubble-spots-double-quasars-in-merging-galaxies" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #141414; transition: all 0.2s ease 0s;">Hubble Spots Double Quasars in Merging Galaxies | NASA</a></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-22004137266250636532021-05-20T20:18:00.002+03:002021-05-20T20:18:41.086+03:00Το Solar Orbiter κατέγραψε την πρώτη του ηλιακή έκρηξη<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-I_JgFZJMjm8/YKaZdmbvFPI/AAAAAAAADTQ/dN7hsudsWZ0VDBYx0pWNssCLZcLuIgAHwCLcBGAsYHQ/s800/fig1_solohi_optimized_gif.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="800" src="https://1.bp.blogspot.com/-I_JgFZJMjm8/YKaZdmbvFPI/AAAAAAAADTQ/dN7hsudsWZ0VDBYx0pWNssCLZcLuIgAHwCLcBGAsYHQ/s320/fig1_solohi_optimized_gif.gif" width="320" /></a></div><p></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; font-family: FedraSansNormal; letter-spacing: 0.4px; line-height: 27px; margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px 0px 30px;"><span style="font-size: medium;">Ένα διαστημικό σκάφος, που μελετά τον Ήλιο, το Solar Orbiter, κατέγραψε το πρώτο του βίντεο από μια ηλιακή έκρηξη, πριν καν ξεκινήσει επίσημα η επιστημονική του αποστολή. </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span><span style="font-size: medium;"></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Το Solar Orbiter, μια αποστολή που διευθύνεται από κοινού από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και τη NASA, ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2020 και έκανε τις δύο πρώτες προσεκτικές προσεγγίσεις, πιο πρόσφατα στις 10 Φεβρουαρίου του 2021.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Το διαστημικό σκάφος ξεκινά το επίσημο επιστημονικό του έργο τον Νοέμβριο. Ωστόσο, έχει ήδη καταφέρει να εντοπίσει κάτι ιδιαίτερο: δύο στεφανιαίες μαζικές εκτοξεύσεις, οι οποίες συμβαίνουν όταν ο Ήλιος εκτοξεύει μεγάλες άμορφες μάζες της ατμόσφαιράς του στο διάστημα.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Εκείνη την εποχή, το διαστημικό σκάφος ήταν περίπου στη μισή απόσταση μεταξύ Ήλιου και Γης και στην αντίθετη πλευρά του. Αυτή η τοποθεσία σήμαινε ότι το Solar Orbiter μπόρεσε να δει μέρη του ήλιου εντελώς αόρατα για τους επιστήμονες στη Γη.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Σημαίνει ακόμα ότι η αποστολή δεδομένων ήταν μια αργή διαδικασία, με τους επιστήμονες να συνεχίζουν να ερευνούν αυτό που είδε το διαστημικό σκάφος.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Οι ερευνητές είχαν ήδη βρει μερικές εκτοξευόμενες μάζες αλλά τότε, παρατήρησαν ότι τρία από τα όργανα του Solar Orbiter εντόπισαν δύο εκτοξευόμενες, άμορφες μάζες αμέσως μετά από μία στενή προσέγγιση μεταξύ τους, σύμφωνα με δήλωση της ESA.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Αυτά ήταν τα πρώτα στοιχεία, που παρατηρήθηκαν από το όργανο Solar Orbiter Heliospheric Imager (SoloHI), το οποίο μαγνητοσκοπούσε τη ροή του υλικού που «εκτοξεύτηκε» από τον Ήλιο. Αυτό το όργανο συλλέγει μόνο τυχαία δεδομένα. Τότε το SoloHI παρατηρούσε με έναν μόνο από τους τέσσερις ανιχνευτές του και αρκετά σποραδικά.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Τα όργανα μπόρεσαν να συλλάβουν ιδιαίτερα εκπληκτική θέα μιας από τις εκτοξεύσεις αυτής της μάζας στις 12 και 13 Φεβρουαρίου. Καθένα από τα τρία όργανα του Solar Orbiter επικεντρώνεται σε μια διαφορετική περιοχή, οπότε οι απόψεις τους εκτείνονται από την ορατή επιφάνεια του Ήλιου έως και 20 φορές το πλάτος του ίδιου του Ήλιου, σύμφωνα με την ESA.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Ακόμα πιο μακριά, τρία άλλα διαστημικά σκάφη παρατήρησαν το ίδιο γεγονός: το STEREO-A της NASA, το Proba-2 της ESA και η κοινή αποστολή Solar and Heliospheric Observatory (SOHO).</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Συνολικά, οι παρατηρήσεις των τεσσάρων αποστολών για την εκτόξευση της "στεφανιαίας" μάζας προσφέρουν το είδος της παγκόσμιας προοπτικής για τον Ήλιο και τον περιβάλλοντα χώρο, κάτι που ήταν μέχρι πρότινος δύσκολο να παρατηρήσουν οι επιστήμονες.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Οι εκτοξευόμενες μάζες ενδιαφέρουν τους επιστήμονες και τους μηχανικούς των αποστολών στο διάστημα, επειδή μπορούν ενδεχομένως να βλάψουν το διαστημικό σκάφος και να βλάψουν τους μη προστατευμένους αστροναύτες, ειδικά πέρα από την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού σταθμού.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες έχουν περιορισμένες δυνατότητες παρακολούθησης και πρόβλεψης του διαστημικού καιρού - εξ' ου και το έντονο ενδιαφέρον για αποστολές όπως το Solar Orbiter, που βελτιώνουν την κατανόηση των ερευνητών για το πώς λειτουργεί ο ήλιος.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"> </span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;">Η μοναδική συνεισφορά του Solar Orbiter σε αυτήν την αναζήτηση θα είναι η λοξή τροχιά του, η οποία θα επιτρέψει στους επιστήμονες να απεικονίσουν τους πόλους του Ήλιου για πρώτη φορά.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: medium;"><span style="letter-spacing: 0.4px;">https://www.lifo.gr/now/tech-science/solar-orbiter-kategrapse-tin-proti-toy-iliaki-ekrixi-binteo</span></span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-45437080745982471042021-05-20T20:11:00.001+03:002021-05-20T20:11:30.460+03:00Το μεγαλύτερο παγόβουνο της γης αποκολλήθηκε από την Ανταρκτική<p> <span style="background-color: white; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 22.5px;">Ένα γιγαντιαίο παγόβουνο μεγέθους μεγαλύτερου από το νησί της Μαγιόρκα στην Ισπανία, αποκολλήθηκε από την Ανταρκτική και πλέει στη θάλασσα.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 22.5px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Πρόκειται για μια πλωτή μάζα πάγου έκτασης 4.320 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που έσπασε στη δυτική πλευρά του Ronne Ice Shelf στη Θάλασσα Weddell της Ανταρκτικής, δήλωσε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA).<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 22.5px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Το παγόβουνο θυμίζει σε σχήμα γιγαντιαία σιδερώστρα, μήκους περίπου 170 χιλιομέτρων και πλάτους 25. Το όνομά του είναι Α-76. Οι επιστήμονες δεν αποδίδουν αυτό το συγκεκριμένο ρήγμα στην κλιματική αλλαγή, ενώ αντίθετα πιστεύουν ότι είναι μέρος του φυσικού κύκλου της γένεσης παγόβουνων στην περιοχή.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 22.5px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Μόλις λιώσει, το νέο παγόβουνο δε θα οδηγήσει σε άνοδο της στάθμης της θάλασσας, επειδή αποτελούσε μέρος ενός πλωτού πάγου - όπως το λιωμένο παγάκι δεν αυξάνει το επίπεδο του ποτού στο ποτήρι.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 22.5px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Η ESA είπε ότι το παγόβουνο εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τον Keith Makinson, έναν πολικό ωκεανογράφο της British Antarctic Survey την περασμένη εβδομάδα και επιβεβαιώθηκε από το Εθνικό Κέντρο Πάγου των ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας τις εικόνες του Copernicus Sentinel-1 της ESA.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 22.5px; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;">Το όνομα Α-76 μπορεί να ακούγεται λίγο αδιάφορο για το μεγαλύτερο παγόβουνο στον κόσμο, αλλά βασίζεται στην επιστήμη. Η ESA είπε ότι τα παγόβουνα ονομάζονται παραδοσιακά από το τεταρτημόριο της Ανταρκτικής στο οποίο ήταν αρχικά ορατά, έπειτα ένας διαδοχικός αριθμός και, στη συνέχεια, εάν το παγόβουνο σπάσει, ένα διαδοχικό γράμμα.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 25px; padding: 0px;"><span style="font-family: Roboto, sans-serif;"><span style="font-size: 22.5px;">https://www.efsyn.gr/epistimi/epistimonika-nea/294752_megalytero-pagoboyno-tis-gis-apokollithike-apo-tin-antarktiki</span></span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-83627533401483931422021-05-20T12:59:00.006+03:002021-05-20T13:03:59.009+03:00Υπάρχουν τελικά εξωγήινοι;<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="306" src="https://www.youtube.com/embed/CHRV9AKTVNY" width="368" youtube-src-id="CHRV9AKTVNY"></iframe></span></div><p></p><p><span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #404040; font-family: Georgia;">«Όσο και αν είμαστε πολύ εγωιστές, κάπου θα υπάρχει και εκεί πέρα ευφυής ζωή», τόνισε ο Ξενοφώντας Μούσας καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.</span></span></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 24px; outline: 0px;"><span style="color: #404040; font-family: Georgia; font-size: medium;">«Όσο και αν είμαστε πολύ εγωιστές, κάπου θα υπάρχει και εκεί πέρα ευφυής ζωή» πρόσθεσε ο καθηγητής.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 24px; outline: 0px;"><span style="color: #404040; font-family: Georgia; font-size: large;">Εξήγησε ότι σε όλα τα ουράνια σώματα στο ηλιακό σύστημα πέραν του Κρόνο, υπάρχουν πάρα, πάρα πολλές ενώσεις οργανικές, άπειροι υδρογονάνθρακες και είναι αδύνατον να μην υπάρχουν ενώσεις έμβιες.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 24px; outline: 0px;"><span style="color: #404040; font-family: Georgia; font-size: large;">Πρόσθεσε πως σε νέφη εντοπίζεται άπειρη ύλη σε μορφή «ακεταλδεΰδη» ή οινοπνεύματος σε ποσότητα που θα μπορούσε να γεμίζει όλα τα βαρέλια της Γης και για παραπάνω από όσο θα ζήσει ο πλανήτης μας.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 24px; outline: 0px;"><span style="color: #404040; font-family: Georgia; font-size: medium;">«Είναι αδύνατον τυχαία να μην έχουν γίνει και μεγαλύτερα μόρια rna κλπ», τόνισε ο καθηγητής.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 24px; outline: 0px;"><span style="color: #404040; font-family: Georgia; font-size: large;">Σε κάθε περίπτωση τόνισε ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ή ενδείξεις για την ύπαρξη εξωγήινων.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 24px; outline: 0px;"><span style="color: #404040; font-family: Georgia; font-size: large;">«Εγώ τουλάχιστον στο βαθμό που γνωρίζω δεν έχουμε δει. Μπορούμε να ελπίζουμε να δούμε στο μέλλον. Μόνο να τα δούμε από μακριά, να μην μας επισκεφθούν δηλαδή», τόνισε ο κ. Μούσας.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 24px; outline: 0px;">https://www.skai.gr/news/technology/yparxei-eksogiini-zoi-kathigitis-fysikis-tou-diastimatos-eksigei-ston-skai</p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-76118488194041870952021-05-20T12:57:00.007+03:002021-05-20T12:57:54.778+03:00Ενέργεια για μικρές συσκευές μέσω WiFi<p> <span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Με την άνοδο της ψηφιακής εποχής, η ποσότητα των πηγών WiFi που μεταίδουν πληροφορίες ασύρματα μεταξύ συσκευών αυξήθηκε σημαντικά. Το αποτέλεσμα αυτού είναι η ευρεία χρήση της ραδιοσυχνότητας των 2,4GHz (WiFi) με τη δυνατότητα αξιοποίησης των σημάτων που περισσεύουν.</span></span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Ερευνητές του NUS (National University of Singapore) και του ΤU (Tohoku University, Ιαπωνία) ανέπτυξαν μια τεχνολογία που χρησιμοποιεί μικροσκοπικές «έξυπνες» συσκευές, γνωστές ως STO (spin-torque oscillators) για να συλλέγει και να μετατρέπει σήματα σε ενέργεια για την τροφοδοσία μικρών ηλεκτρονικών συσκευών. Στη μελέτη αυτή, οι ερευνητές κατάφεραν να συλλέξουν επιτυχώς ενέργεια χρησιμοποιώντας σήματα WiFi για να λειτουργήσει μια LED ασύρματα και χωρίς να χρησιμοποιείται μπαταρία.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><div id="adman-display-fallback" style="background-color: white; color: #111111; display: flex; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; justify-content: center; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><div id="sas_80268" style="height: 20px; letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px; width: 638px;"><span style="font-size: medium;"><iframe allow="autoplay;fullscreen;" frameborder="0" height="1" id="sas_80268_iframe" marginheight="0" marginwidth="0" scrolling="no" src="about:blank" style="letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px;" width="1"></iframe></span></div></div><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">«Περιστοιχιζόμαστε από σήματα WiFi, μα όταν δεν τα χρησιμοποιούμε για να αποκτούμε πρόσβαση στο Ίντερνετ, είναι ανενεργά, και αυτό είναι σπατάλη. Το πιο πρόσφατο αποτέλεσμά μας είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση της μετατροπής ραδιοκυμάτων των 2,4 Ghz σε μια “πράσινη” πηγή ενέργειας, ως εκ τούτου μειώνοντας την ανάγκη για μπαταρίες για την τροφοδοσία ηλεκτρονικών συσκευών που χρησιμοποιούμε τακτικά. Με αυτόν τον τρόπο, μικρές ηλεκτρονικές συσκευές και αισθητήρες μπορούν να τροφοδοτούνται ασύρματα χρησιμοποιώντας κύματα ραδιοσυχνοτήτων στο πλαίσιο του Internet of Things. Με την άνοδο των έξυπνων σπιτιών και πόλεων, η δουλειά μας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποδοτικές ενεργειακά εφαρμογές σε επικοινωνίες, υπολογιστές και νευρομορφικά συστήματα» είπε ο καθηγητής Γιανγκ Χιουνσού του NUS Department of Electrical and Computer Engineering, που ηγήθηκε του προγράμματος.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η έρευνα έγινε σε συνεργασία με την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Γκούο Γιονγκ Σιν, επίσης του NUS Department of Electrical and Computer Engineering, καθώς και του καθηγητή Σουνσούκε Φουκάμι και της ομάδας του από το TU. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο Nature Communications.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Τα STO είναι μια κατηγορία συσκευών που παράγουν μικροκύματα και έχουν εφαρμογές σε συστήματα ασύρματης επικοινωνίας. Ωστόσο εμπόδιο είναι η χαμηλή ενεργειακή απόδοση και το ευρύ linewidth.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Αν και ο αμοιβαίος συγχρονισμός πολλαπλών STO είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος, οι παρούσες τεχνικές έχουν περιορισμούς.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Για την υπέρβαση των περιορισμών από τον χώρο και τη χαμηλή συχνότητα οι ερευνητές κατέληξαν σε μια συστοιχία στην οποία οκτώ STO ήταν συνδεδεμένα σε μια σειρά. Χρησιμοποιώντας αυτή τη συστοιχία, τα ηλεκτρομαγνητικά ραδιοκύματα των 2,4 Ghz που χρησιμοποιεί το WiFi μετατρέπονταν σε σήμα απευθείας voltage, που μεταδιδόταν σε έναν πυκνωτή για να ενεργοποιηθεί μια LED των 1,6 volt. Όταν ο πυκνωτής φορτιζόταν για πέντε δευτερόλεπτα, ήταν σε θέση να φωτίζει την ίδια LED για ένα λεπτό μετά τη διακοπή της ασύρματης ηλεκτροδότησης.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Το επόμενο βήμα είναι η αύξηση του αριθμού των STO στη συστοιχία που είχαν σχεδιάσει. Επιπρόσθετα, σχεδιάζουν να δοκιμάσουν τους συλλέκτες ενέργειάς τους και για τη φόρτιση άλλων ηλεκτρονικών συσκευών και αισθητήρων.</span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">https://www.naftemporiki.gr/story/1728185/energeia-gia-mikres-suskeues-meso-wifi</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-4100806519397203992021-05-20T12:55:00.001+03:002021-05-20T12:55:03.819+03:00Με το Μετάλλιο «Horace Mann» τιμήθηκε ο καθηγητής Αεροναυπηγικής και Μηχανολογίας του Caltech Άρης Ροζάκης<p><span style="font-size: medium;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://caltech-prod.s3.amazonaws.com/main/images/Ares_Rosakis-FN-WEB.max-1400x800.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="800" height="319" src="https://caltech-prod.s3.amazonaws.com/main/images/Ares_Rosakis-FN-WEB.max-1400x800.jpg" width="570" /></a></span></div><span style="font-size: medium;"><br /><span style="background-color: #fcf9f9; color: #333333; font-family: Verdana;">Ο Έλληνας καθηγητής του Τμήματος Αεροναυπηγών και Μηχανολόγων Μηχανικών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) Άρης Ροζάκης τιμήθηκε με το φετινό Μετάλλιο «Horace Mann», που του απονεμήθηκε από ένα άλλο αμερικανικό πανεπιστήμιο, το Μπράουν, του οποίου ο ίδιος υπήρξε επιφανής απόφοιτος.<span><a name='more'></a></span></span></span><p></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Το Μετάλλιο απονέμεται κάθε χρόνο σε έναν μεταπτυχιακό απόφοιτο του Brown, ο οποίος αργότερα είχε σημαντική συνεισφορά στο επιστημονικό πεδίο του. Ο Άρης Ροζάκης, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πήρε από το Μπράουν «μάστερ» το 1980 και διδακτορικό το 1982. Από εκείνο το έτος διδάσκει στο Caltech έχοντας διαγράψει μία λαμπρή πορεία, καθώς, μεταξύ άλλων, υπήρξε από το 2003 έως το 2009 διευθυντής των Μεταπτυχιακών Αεροδιαστημικών Εργαστηρίων (GALCIT) και επικεφαλής του Τομέα Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών από το 2009 έως το 2015.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Ο Έλληνας επιστήμονας έχει διακριθεί σε ένα ευρύ διεπιστημονικό πεδίο, από τη Γεωφυσική και τη Σεισμολογία έως την αντοχή των αεροδιαστημικών υλικών και τις μικροηλεκτρονικές και οπτοηλεκτρονικές συσκευές. Έχει εκλεγεί στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ από το 2016 και είναι, επίσης, μέλος στην Εθνική Ακαδημία Μηχανικών των ΗΠΑ, στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών και στην Αμερικανική Ένωση για την Προώθηση της Επιστήμης (AAAS), καθώς επίσης αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει τιμηθεί με πολλά επιστημονικά μετάλλια, όπως το «Theodore von Karman» (2016) και το «Timoshenko» (2018), ενώ είναι κάτοχος 13 τεχνολογικών πατεντών στις ΗΠΑ.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana;">https://www.caltech.edu/about/news/ares-rosakis-awarded-horace-mann-medal - </span><span style="background-color: transparent;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana;">https://www.amna.gr/home/article/554371/Me-to-Metallio-Horace-Mann-timithike-o-kathigitis-Aeronaupigikis-kai-Michanologias-tou-Caltech-Aris-Rozakis</span></span></span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-21406442941191966702021-05-19T22:16:00.007+03:002021-05-19T22:16:53.337+03:00Αποστολή επιστροφής δειγμάτων του Τιτάνα που μπορεί να κρύβουν ζωή<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Κρόνος διαθέτει περισσότερους από 80 δορυφόρους και γνωρίζαμε ότι ο μεγαλύτερος εξ αυτών είναι το Τιτάνας. Οι διάφορες παρατηρήσεις και κυρίως οι αποστολές εξερεύνησης του δορυφόρου με κυριότερη την αποστολή Cassini αποκάλυψαν ότι ο Τιτάνας βρίσκεται σε μια γεωατμοσφαιρική κατάσταση παρόμοια με αυτή που πιστεύεται ότι βρισκόταν η Γη στην βρεφική της ηλικία.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Για αυτόν τον λόγο ο Τιτάνας αποτελεί πλέον μόνιμο στόχο μελέτης αφού από την μια πλευρά μπορούμε να μάθουμε στοιχεία για την εξέλιξη του πλανήτη μας αλλά παράλληλα ενδέχεται να έχουν αναπτυχθεί στον δορυφόρο κάποιες μορφές ζωής.</span></p><div class="teads-adCall" style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px;"></div><div id="adman-display-fallback" style="background-color: white; color: #111111; display: flex; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; justify-content: center; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"></div><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Οι διαστημικές υπηρεσίες μελετούν διάφορες προτάσεις εξερεύνησης του Τιτάνα και ειδικότερα των λιμνών υδρογονανθράκων που διαθέτει. H <a href="http://www.nasa.gov/" style="color: #005689; letter-spacing: 0px; margin: 0px; outline-style: none; padding: 0px; text-decoration-line: none;">NASA</a> έχει πάντως αποφασίσει να εκτοξεύσει το 2027 ένα σκάφος με προορισμό τον Τιτάνα το οποίο θα μεταφέρει ένα drone που θα εξερευνήσει τον δορυφόρο. Η πρόσφατη επιτυχής αποστολής του drone στον Άρη δημιουργεί αισιοδοξία ότι το ίδιο θα συμβεί και στον Τιτάνα.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Όμως ομάδα επιστημόνων της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας σχεδιάζει μια ακόμη αποστολή ακόμη πιο φιλόδοξη. Μηχανικοί του Κέντρου Ερευνών Γκλεν της NASA έλαβαν χρηματοδότηση 125 χιλιάδων δολαρίων από το πρόγραμμα NIAC που προσφέρει οικονομική στήριξη σε ερευνητικές προσπάθειες που ασχολούνται με την ανάπτυξη νέων καινοτόμων τεχνολογιών εξερεύνησης του Διαστήματος.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η ερευνητική ομάδα θα σχεδιάσει μια αποστολή στην οποία ένα σκάφος θα πάει στον Τιτάνα θα συλλέξει δείγματα από τις λίμνες του και θα επιστρέψει στην Γη για να μελετηθούν τα δείγματα ευελπιστώντας ότι σε αυτά μπορεί να υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Μάλιστα το σκάφος θα κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει ως καύσιμα τους υδρογονάνθρακες των λιμνών για να ανεφοδιαστεί στον δορυφόρο για το ταξίδι της επιστροφής.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η διαστημική υπηρεσία της Ιαπωνίας πραγματοποίησε πετυχημένη αποστολή συλλογής δειγμάτων από αστεροειδή και επιστροφής τους πίσω στην Γη ενώ επιστρέφει στον πλανήτη μας και το σκάφος που έστειλε η NASA σε άλλο αστεροειδή από τον οποίο πήρε δείγματα. Ανάλογες αποστολές σχεδιάζονται να γίνουν και στον Άρη.</span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">https://www.naftemporiki.gr/story/1727916/apostoli-epistrofis-deigmaton-tou-titana-pou-mporei-na-kruboun-zoi</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-82305640277943658942021-05-18T19:55:00.007+03:002021-05-18T19:55:41.673+03:00Μαύρη τρύπα συνελήφθη να καταπίνει άστρο στο μέγεθος του Ήλιου<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://news.mit.edu/sites/default/files/styles/news_article__image_gallery/public/images/202105/MIT-Rapid-Accretion-01-PRESS_0.jpg?itok=f86HQnt7" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="396" src="https://news.mit.edu/sites/default/files/styles/news_article__image_gallery/public/images/202105/MIT-Rapid-Accretion-01-PRESS_0.jpg?itok=f86HQnt7" width="594" /></a></div><span style="font-size: large;"> </span><span style="background-color: white; font-family: Tinos, serif; font-size: large;">Στις 9 Σεπτεμβρίου 2018, τηλεσκόπια στη Γη κατέγραψαν μια ισχυρή λάμψη που προερχόταν από έναν γαλαξία σε απόσταση 860 εκατομμυρίων ετών φωτός. Ήταν η επιθανάτια λάμψη ενός άστρου στο μέγεθος του Ήλιου, το οποίο είχε την ατυχία να πλησιάσει την τερατώδη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία.<span><a name='more'></a></span></span><p></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Οι παρατηρήσεις του σπάνιου φαινομένου επιβεβαιώνουν ότι οι μαύρες τρύπες μεγάλης μάζας που βρίσκονται στα κέντρα σχεδόν όλων των γαλαξιών καταναλώνουν υλικό από το περιβάλλον τους με τον ίδιο τρόπο που τρέφονται και οι μαύρες τρύπες μικρής μάζας, κρυμμένες ανάμεσα στα άστρα των γαλαξιών.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Η κατανάλωση υλικού από τις μαύρες τρύπες είναι ανεξάρτητη από τη μάζα τους, αναφέρουν ερευνητές του ΜΙΤ, του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου του Νότου (ESA) και άλλων ερευνητικών ιδρυμάτων. Η μελέτη δημοσιεύεται στο έγκριτο Τhe Astrophysical Journal και είναι διαθέσιμη <a href="https://arxiv.org/abs/2101.04692" style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: transparent; box-sizing: inherit; color: #e5363b; font-family: Vegaregular, "Times New Roman", Times, serif; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;">εδώ</a>.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">«Αυτό που δείξαμε ήταν ότι, αν έχεις δει μια μαύρη τρύπα, τις έχεις δει όλες» σχολιάζει ο Ντίραζ Πάσαμ του MIT, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Όταν πετάς προς το μέρος τους μια σφαίρα αερίου, όλες δείχνουν να κάνουν περίπου το ίδιο πράγμα».</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι «μικρές» μαύρες τρύπες, με μάζα περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου, εκπέμπουν ισχυρή ακτινοβολία όταν απορροφούν υλικό, συνήθως υδρογόνο από άστρα που κινούνται σε τροχιά γύρω από τη μαύρη τρύπα. Το υλικό που επιταχύνεται καθώς πλησιάζει τη μαύρη τρύπα αρχικά σχηματίζει έναν δίσκο γύρω της που ονομάζεται δίσκος συσσώρευσης. Σταδιακά, το υπέρθερμο υλικό του δίσκου χάνεται για πάντα μέσα στον ορίζοντα γεγονότων της μελανής οπής. Αμέσως μετά, ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας που κρύβονται στο εσωτερικό όριο του δίσκου συσσώρευσης προκαλούν την εκπομπή ισχυρής ακτινοβολίας στο φάσμα των ακτίνων Χ, ένα είδος πίδακα ακτινοβολίας που ονομάζεται στέμμα.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Όταν τελικά το δείπνο τελειώσει, η μαύρη τρύπα επιστρέφει σε μια κατάσταση «ησυχίας» και παύει να εκπέμπει ακτινοβολία.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί πολλές φορές σε μαύρες τρύπες μικρής μάζας, όχι όμως και στις τερατώδεις μαύρες τρύπες που βρίσκονται στα κέντρα γαλαξιών, των οποίων η μάζα είναι συνήθως δεκάδες εκατομμύρια μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">«Σε αυτές τις μαύρες τρύπες η διαδικασία αυτή συμβαίνει σε χρονικές κλίμακες που διαρκούν χιλιάδες χρόνια. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τόσο πολύ» σχολιάζει ο δρ Πάσαμ.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι ερευνητές ήταν τυχεροί που πέτυχαν την κεντρική μαύρη τρύπα να τρώει «στο πόδι». Αντί να απορροφά σταδιακά υλικό από κάποιο συνοδό άστρο, η μαύρη τρύπα είχε την τύχη να καταπιεί απότομα κάποιο διερχόμενο άστρο.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Σε αυτή την περίπτωση, το άστρο παραμορφώνεται πριν χαθεί για πάντα: η πλευρά του που κοιτάζει προς τη μαύρη τρύπα δέχεται ισχυρότερη βαρυτική έλξη από ό,τι η αντίθετη πλευρά, και αυτή η ανισορροπία αναγκάζει το άστρο να χάσει το σφαιρικό σχήμα του και να μετατραπεί σε αυτό που οι αστρονόμοι ονομάζουν «κοσμικό σπαγγέτι» (ναι, αυτή είναι η επίσημη ορολογία).</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Η ερευνητική ομάδα άρχισε να ασχολείται με το φαινόμενο τον Σεπτέμβριο του 2018, όταν το αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο ASASSN, σχεδιασμένο να ανιχνεύει σουπερνόβα, κατέγραψε μια ξαφνική λάμψη σε έναν γαλαξία που βρίσκεται 860 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Τα επόμενα δύο χρόνια, οι αστρονόμοι συνέχισαν να παρακολουθούν το συμβάν με ραδιοτηλεσκόπια και διαστημικά τηλεσκόπια ακτίνων Χ.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">«Πετύχαμε την μαύρη τρύπα στη φάση του σχηματισμού του δίσκου συσσώρευσης» αναφέρει ο Πάσαμ. «Στη συνέχεια ο δίσκος καταρρέει, το στέμμα γίνεται εντονότερο και λάμπει έντονα στο φάσμα των ακτίνων Χ. Τελικά δεν υπάρχει άλλο αέριο για να τραφεί η μαύρη τρύπα, οπότε η συνολική φωτεινότητα μειώνεται και πέφτει σε μη ανιχνεύσιμα επίπεδα».</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">«Γνωρίζαμε ότι αυτός ο κύκλος συμβαίνει στις μαύρες τρύπες αστρικής μάζας, που έχουν μόνο 10 φορές τη μάζα του Ήλιου. Τώρα το βλέπουμε να συμβαίνει σε κάτι 5 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερο» καταλήγει.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; font-family: Tinos, serif; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Εκτός του ότι επιβεβαιώνει ότι οι μαύρες τρύπες όλων των μεγεθών έχουν τους ίδιους τρόπους στο τραπέζι, η μελέτη είναι μόλις η δεύτερη που καταγράφει το σχηματισμό του στέμματος από την αρχή μέχρι το τέλος του φαινομένου.</span></p><p style="-webkit-font-smoothing: antialiased; background-color: white; box-sizing: inherit; line-height: 26px; margin: 0px 0px 2rem; outline: 0px; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-family: Tinos, serif; font-size: medium;">https://www.tovima.gr/2021/05/18/science/mayri-trypa-synelifthi-na-katapinei-astro-sto-megethos-tou-iliou/ - </span><span style="background-color: transparent;"><span style="font-family: Tinos, serif; font-size: medium;">https://news.mit.edu/2021/supermassive-black-holes-stellar-mass-0514</span></span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-65526426960912199872021-05-18T16:38:00.001+03:002021-05-18T16:38:47.246+03:00Η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας θα είναι σύντομα μη αναστρέψιμη<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: #fcf9f9; color: #333333; font-family: Verdana;">Το Ινστιτούτο του Πότσνταμ για την έρευνα των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής προειδοποιεί ότι η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας σύντομα θα είναι μη αναστρέψιμη. Το ολοκληρωτικό τους λιώσιμο σε μεγάλο βάθος χρόνου θα σήμαινε μάλιστα αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά 7 μέτρα!</span></span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Λόγω των αυξανόμενων θερμοκρασιών, έχει ήδη αρχίσει η αποσταθεροποίηση των κεντρικών-δυτικών περιοχών της Γροιλανδίας, ανακοίνωσε σήμερα το Ινστιτούτο επικαλούμενο Γερμανούς και Νορβηγούς ερευνητές του. Σύντομα θα φτάσουμε σε ένα κρίσιμο σημείο, το οποίο θα σημαίνει μια σχεδόν μη αναστρέψιμη εξέλιξη, συμφωνα με τους υπολογισμούς τους.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Κατά τους ερευνητές του Ινστιτούτου είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι θα υπάρξει στο μέλλον σημαντικά ισχυρότερη τήξη του πάγου. Ο λόγος είναι τα λεγόμενα φαινόμενα ανάδρασης: όσο χαμηλότερο είναι το ύψος του παγετονικού καλύμματος, τόσο μεγαλύτερη είναι η άνοδος της θερμοκρασίας. Για να αποφευχθεί αυτή η εξέλιξη, όχι μόνο θα πρέπει να σταματήσει εντελώς η υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλά οι θερμοκρασίες θα πρέπει να μειωθούν πολύ κάτω από τα επίπεδα της προ-βιομηχανικής εποχής, τονίζουν οι ερευνητές του Ινσιτούτου του Πότσνταμ για την έρευνα των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Το παγετονικό κάλυμμα της Γροιλανδίας καλύπτει πάνω από το% 80 του νησιού που ανήκει στη Δανία. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ολοκληρωτική τήξη των πάγων της Γροιλανδίας μετά από εκατοντάδες χρόνια θα οδηγούσε σε αύξηση της στάθμης της θάλασσας πάνω από επτά μέτρα.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Πηγή: Deutschlandfunk</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana; font-size: medium;">https://www.amna.gr/home/article/554163/Ereuna-I-tixi-ton-pagon-tis-Groilandias-tha-einai-suntoma-mi-anastrepsimi</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-74744585997316445932021-05-17T16:16:00.006+03:002021-05-17T16:44:26.602+03:00Hydromea: Το «πρώτο ασύρματο υποβρύχιο drone στον κόσμο»<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="336" src="https://www.youtube.com/embed/Sh3igUyK7Sc" width="404" youtube-src-id="Sh3igUyK7Sc"></iframe></div><p></p><p><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: white; color: #111111; font-size: medium;">Παρά την πρόοδο στον τομέα των υποβρύχιων, τηλεχειριζόμενων drones, κατά κανόνα παραμένουν συνδεδεμένα με την επιφάνεια μέσω καλωδίων επικοινωνίας- ωστόσο αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση του ExRay της ελβετικής startup Hydromea, που χρησιμοποιεί φως για αυτή τη δουλειά.</span></p><h2 id="sTitle" itemprop="name" style="background-color: white; border-bottom: 0px; border-left-color: rgb(191, 191, 191); border-right-color: rgb(191, 191, 191); border-top-color: rgb(191, 191, 191); margin: 6px 0px 0px; padding: 0px 0px 3px;"><p style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Τα ραδιοκύματα δεν ταξιδεύουν εύκολα στο νερό, οπότε τα ROV (Remotely Operated Vehicles) πρέπει να είναι συνδεδεμένα μέσω καλωδίων με την επιφάνεια, ώστε να αποστέλλονται εντολές και να επιστρέφει βίντεο. Σε αρκετές περιπτώσεις τροφοδοτούνται και με ενέργεια μέσω αυτών των καλωδίων.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><div id="adman-display-fallback" style="color: #111111; display: flex; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: 400; justify-content: center; letter-spacing: normal; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><div id="sas_80268" style="height: 20px; letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px; width: 638px;"><span style="font-size: medium;"><iframe allow="autoplay;fullscreen;" frameborder="0" height="1" id="sas_80268_iframe" marginheight="0" marginwidth="0" scrolling="no" src="about:blank" style="letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px;" width="1"></iframe></span></div></div><p style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Σε κάθε περίπτωση, όπως γράφει το New Atlas, εφόσον το καλώδιο μπορεί να είναι πολύ βαρύ, χρειάζονται αρκετά μεγάλα σκάφη επιφανείας για τη μεταφορά του, ενώ μπορεί να κολλήσει και σε αντικείμενα στον βυθό.</span></p><p style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Το ExRay προωθείται από τη Hydromea ως «το πρώτο ασύρματο υποβρύχιο drone στον κόσμο» και χρησιμοποιεί το υπάρχουν σύστημα υποβρυχίων επικοινωνιών Luma της εταιρείας, που μεταδίδει δυαδικά δεδομένα μέσω του νερού με παλμούς φωτός. Ειδικότερα, το Luma στέλνει παλμούς μπλε LED φωτός των 470 νανομέτρων μεταξύ δύο οπτικών μόντεμ- ενός στο σκάφος και ενός στην επιφάνεια. Τα δεδομένα μεταδίδονται με ταχύτητα 10 megabits το δευτερόλεπτο, οπότε ακόμα και HD video από την κάμερα του ExRay μπορεί να μεταδίδεται πρακτικά χωρίς lag.</span></p><p style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμα περιορισμοί: Ο Αλεξάντερ Μπαρ, συνιδρυτής της Hydromea, λέει πως το σκάφος έχει εμβέλεια επικοινωνίας 50 μέτρων σε καθαρά ύδατα και σε απόλυτο σκοτάδι- και μειώνεται σε περίπτωση που οι συνθήκες είναι πιο πολύπλοκες.</span></p><p style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η εταιρεία αποσκοπεί σε εμβέλεια τουλάχισοτν 100 μέτρων, και ακόμα παραπάνω εάν η τεχνολογία εξελιχθεί περαιτέρω. Επίσης το σκάφος προορίζεται κυρίως για λειτουργία σε κλειστούς χώρους (όπως δεξαμενές έρματος σε σκάφη) οπότε η εμβέλεια δεν αποτελεί σοβαρό πρόβλημα σε αυτή τη φάση.</span></p><p style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: 400; letter-spacing: normal; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Το ExRay έχει μήκος 70 εκατοστά, βάρος 7 κιλά και διαθέτει επτά προωθητήρες.</span></p><p style="line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="color: #111111;"><span style="font-size: medium; font-weight: 400;">https://www.naftemporiki.gr/story/1726993/hydromeato-proto-asurmato-upobruxiodroneston-kosmo</span></span></p></h2>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-27289721740409173552021-05-14T22:46:00.001+03:002021-05-14T22:46:13.605+03:00Εξωγήινα άτομα πλουτωνίου στον βυθό του ωκεανού<p> <span style="background-color: #f4f4f4; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">Επιστήμονες που μελετούσαν ένα δείγμα φλοιού από τον βυθό του</span><a href="https://www.lifo.gr/tags/eirinikos-okeanos" style="background-attachment: scroll, scroll, scroll !important; background-clip: initial, initial, initial !important; background-image: linear-gradient(rgb(255, 255, 255), rgb(255, 255, 255)), linear-gradient(rgb(255, 255, 255), rgb(255, 255, 255)), linear-gradient(red, red) !important; background-origin: initial, initial, initial !important; background-position: 0px 80%, 100% 80%, 0px 90% !important; background-repeat: no-repeat, no-repeat, repeat-x !important; background-size: 0.05em 1px, 0.05em 1px, 1px 1px !important; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; text-decoration-line: none !important;"> Ειρηνικού Ωκεανού</a><span style="background-color: #f4f4f4; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">, σε βάθος 1 μιλίου, ανακάλυψαν ίχνη σπάνιου ισότοπου πλουτωνίου.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> <span style="letter-spacing: 0.4px;">Εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν κατά τη σύγκρουση αστεριών και αργότερα έπεσε κάτω, περνώντας από την ατμόσφαιρα της Γης ως κοσμική σκόνη πριν από εκατομμύρια χρόνια. Η ανάλυσή τους ανοίγει ένα νέο παράθυρο στο σύμπαν.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">«Είναι φανταστικό το γεγονός ότι ορισμένα άτομα πλουτωνίου στη Γη μπορούν να μας βοηθήσουν να μάθουμε περισσότερα για το σύμπαν» λέει στους New York Times o Άντον Γουόλνερ, ο οποίος υπογράφει τη μελέτη. Ο Γουόλνερ, πυρηνικός φυσικός, εργάζεται στο Australian National University καθώς και στο Helmholtz Center in Dresden, Germany. Το πλουτώνιο έχει εξαιρετικά κακή φήμη και όχι χωρίς λόγο.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Το ραδιενεργό στοιχείο τροφοδότησε την πρώτη έκρηξη πυρηνικών δοκιμών στον κόσμο, καθώς και τη βόμβα που ισοπέδωσε την ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Μετά τον πόλεμο, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι επιπτώσεις του πλουτωνίου στην υγεία ήταν θανατηφόρες. Οι αστροφυσικοί γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό ότι δημιουργείται αυθόρμητα στο σύμπαν, αλλά δυσκολεύτηκαν να εντοπίσουν συγκεκριμένους τόπους προέλευσης.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Αυτό που καθιστά τον βαθύ ωκεανό ένα καλό μέρος για τη συγκέντρωση εξωγήιων ίχνων είναι η ακραία απόστασή του από τα κύματα αλλαγών κοντά στην επιφάνεια του πλανήτη. Σε αυτήν την περίπτωση, οι επιστήμονες στάθηκαν τυχεροί. Είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν υλικό από μια ιαπωνική αποστολή δειγματοληψίας στον βυθό του Ειρηνικού. Τα αστέρια στους πυρήνες τους μετατρέπουν τα ελαφριά στοιχεία σε βαρύτερα, δημιουργώντας στοιχεία τόσο βαρύ όσο το σίδερο.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Η νέα ανακάλυψη ρίχνει φως στους δύο διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους το σύμπαν πιστεύεται ότι δημιουργεί όλα τα στοιχεία που είναι βαρύτερα από τον σίδηρο, συμπεριλαμβανομένων πολλών που βρίσκονται στην καθημερινή ζωή, όπως ο χαλκός και ο ψευδάργυρος, ο υδράργυρος και το ιώδιο.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><br /></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif;"><span style="letter-spacing: 0.4px;">https://www.lifo.gr/now/tech-science/exogiina-atoma-ploytonioy-ston-bytho-toy-okeanoy</span></span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-76437688773181620672021-05-14T19:22:00.006+03:002021-05-14T19:22:47.026+03:00Κατασκευάστηκε επαναστατική μπαταρία με πρότυπο ένα… σάντουιτς<p> <span style="font-size: medium;"><span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το BLT είναι ένα δημοφιλές ανά τον κόσμο είδος σάντουιτς που ονομάστηκε έτσι από τα βασικά συστατικά του το μπέικον, το μαρούλι και την τομάτα (Bacon, Lettuce, Tomato) και τον τρόπο που τα υλικά τοποθετούνται ανάμεσα στις φέτες του ψωμιού. Επιστήμονες της</span><span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><a href="https://www.seas.harvard.edu/" style="color: #005689; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; letter-spacing: 0px; margin: 0px; outline-style: none; padding: 0px; text-decoration-line: none;">Σχολής Μηχανολογίας και Εφαρμοσμένης Επιστήμης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ</a><span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span><span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">δημιούργησαν μια νέα επαναστατική μπαταρία για χρήση σε ηλεκτρικά οχήματα εμπνεόμενοι όπως αναφέρουν από την «μηχανική» του συγκεκριμένου σάντουιτς.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η μπαταρία βασίζεται στην χρήση της τεχνολογίας λιθίου και μετάλλου<strong style="letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px;">,</strong> η οποία προσφέρει μεγαλύτερη χωρητικότητα και ενεργειακή πυκνότητα σε σχέση με τις μπαταρίες ιόντων λιθίου. Οι ερευνητές σχεδίασαν μια διάταξη της μπαταρίας με διαφορετικά επίπεδα στα οποία τοποθετούνται οι ηλεκτρολύτες με τρόπο ανάλογο που τοποθετούνται τα υλικά σε ένα σάντουιτς BLT.</span></p><div id="adman-display-fallback" style="background-color: white; color: #111111; display: flex; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; justify-content: center; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"><div id="sas_80268" style="height: 20px; letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px; width: 638px;"><span style="font-size: medium;"><iframe allow="autoplay;fullscreen;" frameborder="0" height="1" id="sas_80268_iframe" marginheight="0" marginwidth="0" scrolling="no" src="about:blank" style="letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px;" width="1"></iframe></span></div></div><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η μπαταρία τους θα έχει διάρκεια ζωής 10-15 έτη και θα φορτίζονται πλήρως μέσα σε χρονικό διάστημα 10-20 λεπτών. Οι σημερινές μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων έχουν μέση διάρκεια ζωής τα επτά έτη και χρειάζονται κατά μέσο όρο οκτώ ώρες για να φορτιστούν πλήρως.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η αχίλλειος πτέρνα αυτής της μπαταρίας όπως και των υπολοίπων που χρησιμοποιούνται στα ηλεκτρικά οχήματα είναι η σταθερότητας στην λειτουργίας της. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ασχολούνται πλέον με την επίλυση αυτού του προβλήματος ώστε να καταφέρουν σύντομα να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη εκδοχή της μπαταρίας τους.</span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">https://www.naftemporiki.gr/story/1726097/kataskeuastike-epanastatiki-mpataria-me-protupo-ena-santouits</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-62393924839689537462021-05-14T19:04:00.002+03:002021-05-14T19:04:19.831+03:00Πότε εμφανίστηκε η πρωταρχική γενιά των άστρων στο Σύμπαν;<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://stsci-opo.org/STScI-01EVSQPXH0T9CV2PGRKZBZP293.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="800" height="235" src="https://stsci-opo.org/STScI-01EVSQPXH0T9CV2PGRKZBZP293.png" width="606" /></a></div><br /><span style="background-color: white; color: #141414; font-family: PFBagueSlabPro-Regular; font-size: 21px;">Ανάλυση δεδομένων από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble καταδεικνύει ότι τα πρώτα άστρα και ο πρώτοι μικροί γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν σχηματίστηκαν αρκετά νωρίτερα απ’ όσο πιστεύαμε προηγουμένως. Ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής την Rachana Bhatawdekar του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος ESA κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα, χάρη στην διεισδυτική ματιά του Hubble, με την βοήθεια του οποίου κατόρθωσε να συλλέξει δεδομένα μέχρι την εποχή που το Σύμπαν ήταν «μόλις» 500 εκατ. ετών. Στην διάρκεια της έρευνας αυτής δεν εντοπίστηκαν ενδείξεις για την ύπαρξη των πρωταρχικών άστρων του Σύμπαντος, που σημαίνει ότι πρέπει να σχηματίστηκαν αρκετά νωρίτερα.... <a href="https://www.eef.edu.gr/el/arthra/pote-emfanistike-i-protarhiki-genia-ton-astron-sto-sympan/" target="_blank">διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ</a></span><p></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-13546560661464861312021-05-13T13:06:00.000+03:002021-05-13T13:06:12.183+03:00Το «μυστικό όπλο» των αρχαίων Ελλήνων κατά των Καρχηδονίων στη Σικελία<p> <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">Οι αρχαίοι Έλληνες βασίστηκαν σημαντικά στη βοήθεια μη Ελλήνων μισθοφόρων </span><span style="background-color: #f4f4f4; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">για να πολεμήσουν τους</span><span style="background-color: #f4f4f4; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;"> </span><span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">Καρχηδόνιους </span><span style="background-color: #f4f4f4; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">εχθρούς τους στη</span><span style="background-color: #f4f4f4; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;"> </span>Σικελία<span style="background-color: #f4f4f4; font-family: FedraSansNormal; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Αυτό αποκαλύπτει μία νέα αμερικανο-ιταλική επιστημονική μελέτη, που έκανε<span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;"> γεωχημικές αναλύσεις σε σκελετούς</span>, οι οποίοι βρέθηκαν σε τάφους ηλικίας<span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;"> περίπου 2.500 ετών.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Οι Σικελικοί Πόλεμοι των Συρακουσίων και άλλων ελληνικών πόλεων της Σικελίας κατά των Καρχηδονίων (που εξορμούσαν κυρίως από την περιοχή της σημερινής Τυνησίας) καταγράφηκαν από τον <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">Ηρόδοτο</span>, <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">τον Διόδωρο Σικελιώτη</span> και άλλους συγγραφείς. Κατά καιρούς είχε εκφραστεί ο προβληματισμός<span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;"> κατά πόσο ο Ηρόδοτος, ως Έλληνας, έτεινε να παρουσιάσει απολύτως αντικειμενικά εκείνες τις μάχες.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Για παράδειγμα, σύμφωνα τον Ηρόδοτο, <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">στην πρώτη μάχη της Ιμέρας </span>(που ήταν ελληνική αποικία) το 480 π.Χ. αναφέρεται ότι<span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;"> οι ντόπιοι Έλληνες έλαβαν βοήθεια από άλλους Έλληνες συμμάχους και νίκησαν τους Καρχηδόνιους. </span>Αλλά στη δεύτερη μάχη το 409 π.Χ. <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">οι ντόπιοι έμειναν χωρίς έξωθεν ελληνική βοήθεια και η Ιμέρα έπεσε στα χέρια των Καρχηδονίων.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Η πρόσφατη ανακάλυψη στη Σικελία οκτώ ομαδικών τάφων που σχετίζονταν με τις μάχες της Ιμέρας επέτρεψε στους επιστήμονες <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">να διερευνήσουν κατά πόσο η εξιστόρηση του Ηροδότου είναι πλήρως αξιόπιστη.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Ιταλία, με επικεφαλής τη δρα <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">Κάθριν Ραϊνμπέργκερ </span>του Τμήματος Ανθρωπολογίας του αμερικανικού Πανεπιστημίου της Τζόρτζια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One, <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">ανέλυσαν ισότοπα στροντίου και οξυγόνου από τα δόντια 62 σκελετών στρατιωτών που βρέθηκαν στους τάφου</span>ς, βγάζοντας συμπεράσματα κατά πόσο <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">οι πεσόντες στις μάχες ήταν ντόπιοι ή όχι (το χημικό «προφίλ» των δοντιών διαφέρει ανάλογα με τη χώρα προέλευσης ενός ανθρώπου).</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Η ανάλυση αποκάλυψε ότι <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">εν μέρει η ιστορική αφήγηση είναι σωστή,</span> καθώς υπήρξαν<span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;"> όντως δύο μάχες στην Ιμέρα</span>, περίπου τα δύο τρίτα των δυνάμεων της Ιμέρας στην πρώτη μάχη δεν ήταν ντόπιοι (ενώ στη δεύτερη μάχη μόνο το ένα τέταρτο δεν ήταν ντόπιοι) και Έλληνες στρατιώτες από άλλα μέρη εκτός Ιμέρας πολέμησαν στο πλευρό των ντόπιων Ελλήνων. Από την άλλη πλευρά, όμως,<span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;"> η ανάλυση δείχνει ότι πολλοί από τους μη ντόπιους στρατιώτες στην πραγματικότητα δεν ήταν Έλληνες, αλλά από άλλα μέρη της Μεσογείου, πιθανώς μισθοφόροι για λογαριασμό των Ελλήνων.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">«Πιθανώς οι αρχαίες κοινότητες και σίγουρα οι αρχαίοι στρατοί <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">εμφάνιζαν μεγαλύτερη διαφοροποίηση από ό,τι αρχικά νομίζαμε»,</span> ανέφερε η κ. <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">Ραϊνμπέργκερ</span>.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">«Οι ισοτοπικές μελέτες δείχνουν ότι <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">πιθανώς επρόκειτο για ανθρώπους που μισθώνονταν από την ακτή της Καταλανίας</span>, από όλη την Ιβηρική Χερσόνησο, από την ηπειρωτική Ελλάδα ή ακόμη και από τις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Έτσι, <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">μπορεί να ήταν είτε Έλληνες είτε αυτόχθονες που οι κλασσικές πηγές θεωρούσαν βαρβάρους</span>. Προφανώς αυτοί οι "βάρβαροι" ήταν πολύ πιο ενσωματωμένοι στις καθημερινές ζωές των "κανονικών" Ελλήνων από ό,τι θεωρείτο έως τώρα», δήλωσε στο New Scientist ο δρ <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">Μάριο Νόβακ </span>του Ινστιτούτου Ανθρωπολογικών Ερευνών της Κροατίας.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι ελληνικές ιστορικές πηγές υποτίμησαν την εμπλοκή των ξένων μισθοφόρων, προκειμένου να προάγουν μία πιο ελληνοκεντρική αφήγηση και να ευθυγραμμίσουν τη νίκη στην πρώτη μάχη της Ιμέρας με άλλες ελληνικές επιτυχίες κατά των Περσών στην ηπειρωτική Ελλάδα περίπου την ίδια εποχή. Επίσης, η αρχαιοελληνική κοινωνία πιθανώς δεν ενθουσιαζόταν γενικότερα στην ιδέα των ξένων μισθοφόρων, οπότε το θέμα έτεινε να αποσιωπάται.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><em style="box-sizing: border-box;">https://www.lifo.gr/now/tech-science/epibebaionetai-o-irodotos-mystiko-oplo-ton-arhaion-ellinon-kata-ton-karhidonion - Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ </em></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-46562055996982424812021-05-12T20:01:00.004+03:002021-05-12T20:01:27.845+03:00Μόλυναν τον Άρη το τελευταίο ρόβερ και το drone που στείλαμε εκεί;<p><span style="font-size: large;"> <span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η διαστημική δραστηριότητα του ανθρώπου γίνεται μεγάλη προσπάθεια ώστε να τα διαστημικά σκάφη και οι αστροναύτες εγκαταλείπουν την Γη απολύτως αποστειρωμένοι ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να μεταφέρουν στο Διάστημα και πολύ περισσότερο σε κάποιο άλλο πλανήτη γήινους μικροοργανισμούς που μπορεί θα μόλυναν το τοπικό περιβάλλον και μάλιστα με απρόβλεπτους τρόπους.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">Για αυτόν τον λόγο τα σκάφη και τα φορτία που προορίζονται για το Διάστημα βρίσκονται σε ειδικούς χώρους μόνιμης αποστείρωσης και το προσωπικό που ασχολείται με αυτά το κάνει φορώντας πάντα ειδικές στολές.</span></p><div class="teads-adCall" style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px;"></div><div id="adman-display-fallback" style="background-color: white; color: #111111; display: flex; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; justify-content: center; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"></div><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">Η τελευταία σημαντική αποστολή στο Διάστημα είναι αυτή που έστειλε στον Άρη η NASA τον περασμένο Φεβρουάριο. Στον Κόκκινο Πλανήτη προσεδαφίστηκε ο πιο προηγμένος ρομποτικός εξερευνητής που έχουμε στείλει μέχρι σήμερα εκεί. Βασική του αποστολή είναι ο εντοπισμός ιχνών ζωής στον Άρη αλλά θα πραγματοποιήσει και άλλες γεωατμοσφαιρικές μελέτες.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">Μαζί του μετέφερε και ένα αυτόνομο ιπτάμενο όχημα, το πρώτο drone που έστειλε η ανθρωπότητα σε κάποιο πλανήτη μακριά από την Γη. Το drone μάλιστα ολοκλήρωσε την πρώτη φάση της αποστολής του με απόλυτη επιτυχία και θα συνεχίσει να πετά για μερικές ακόμη εβδομάδες.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><strong style="letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-size: large;">Τα μικρόβια</span></strong></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">Ο Κρίστοφερ Μέισον είναι γενετιστής στον υψηλού κύρους αμερικανικό ιατρικό οργανισμό Weill Cornell Medicine που αποτελείται από διεθνούς φήμης επιστήμονες κα ερευνητές. Ο Μέισον στο πλαίσιο μιας έρευνας που πραγματοποιεί πήρε άδεια για να εισέλθει μαζί με την ερευνητική του ομάδα στους χώρους που κατασκευάζονται τα διαστημικά σκάφη στο Εργαστήριο Αεριώθησης της NASA, το περίφημο JPL. Η έρευνα σχετίζεται με την ανακάλυψη οργανισμών που μπορεί να βρίσκονται σε τέτοιους χώρους οι οποίοι για να υπάρχουν εκεί σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά ανθεκτικοί.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε σε αυτούς τους απόλυτα προστατευμένους και αποστειρωμένους χώρους κάποια μικρόβια. Πρόκειται για μικροοργανισμούς που σύμφωνα με τον ερευνητή κολλούν σε μεταλλικές επιφάνειες όπως αυτές των διαστημικών σκαφών και των ρομποτικών οχημάτων και φαίνεται ότι μπορούν να επιβιώσουν τόσο από την έκθεση τους σε κάθε είδους κοσμική ακτινοβολία όσο αλλά και στο ακραίο ψύχος του Διαστήματος.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">«Τα ευρήματα μου δείχνουν ότι μπορεί να στείλαμε κάτι μη προγραμματισμένο σε κάποιο πλανήτη. Είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίσουμε την ασφάλεια και την επιβίωση κάθε μορφής ζωής που μπορεί να υπάρχει κάπου αλλού στο Σύμπαν αφού η παρουσία νέων οργανισμών μπορεί να προκαλέσει χάος όταν εμφανιστούν σε ένα νέο οικοσύστημα» δήλωσε στο BBC ο Μέισον.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κάποιοι μικροοργανισμοί εξαιρετικά ανθεκτικοί στην κοσμική ακτινοβολία και ερευνάται αν αυτοί προήλθαν από την Γη, αν προέρχονται από τον πλανήτη μας αλλά εξελίχθηκαν εκεί ή αν αναπτύχθηκαν εκεί εξ αρχής. Ο Μέισον επισημαίνει ότι οι οργανισμοί που ξεκινούν από την Γη πιθανότατα θα μεταλλάσσονται όταν εισέρχονται στις διαστημικές συνθήκες και αναφέρει μια αισιόδοξη πλευρά αυτής της κατάστασης.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: large;">«Κάποια στιγμή ο άνθρωπος θα πάει στον Άρη μεταφέροντας εκεί ένα κοκτέιλ μικροβίων που ζει μέσα και από το σώμα μας. Αυτοί οι οργανισμοί θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες, θα μεταλλαχθούν και θα αλλάξουν. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι να κάνουν την ζωή πιο ανεκτή για τους ανθρώπους που θα βρίσκονται στον Άρη αφού οι οργανισμοί θα μπορούν να μελετηθούν και η ανάλυση των χαρακτηριστικών τους να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων μεθόδων καλύτερης προστασίας της υγείας και ασφάλειας των ανθρώπων που θα ταξιδεύουν στον Άρη και το Διάστημα γενικότερα» αναφέρει ο Μέισον</span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">https://www.naftemporiki.gr/story/1725174/molunan-ton-ari-to-teleutaio-rober-kai-to-drone-pou-steilame-ekei</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-45297655911221928792021-05-12T19:57:00.005+03:002021-05-12T19:57:38.830+03:00Το πρώτο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που μετατρέπει σε κείμενο το νοητικό «γράψιμο» με το φανταστικό χέρι ενός παράλυτου<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: #fcf9f9; color: #333333; font-family: Verdana;">Επιστήμονες στις ΗΠΑ δημιούργησαν το πρώτο «έξυπνο» -εμφυτευμένο στον εγκέφαλο- σύστημα που μετατρέπει, σε πραγματικό χρόνο, σε κείμενο στην οθόνη ενός υπολογιστή το γράψιμο με το χέρι που φαντάζεται με τον νου του ένας παράλυτος.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Αυτή η καινοτομική διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή (Brain-Computer Interface-BCI), εφόσον βελτιωθεί περαιτέρω, θα επιτρέψει σε παράλυτους ανθρώπους να «γράφουν» γρήγορα με το μυαλό τους, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιούν τα χέρια τους, και έτσι να επικοινωνούν με τους άλλους.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ Άϊλαντ και του Ιατρικού Ινστιτούτου Χάουαρντ Χιουζ, με επικεφαλής τον Φράνσις Γουίλετ, οι οποίοι ανήκουν στην επιστημονική ομάδα BrainGate και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», αποκωδικοποίησαν τα νευρωνικά σήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με την προσπάθεια να γράψει κάποιος με το χέρι.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Σε έναν 65χρονο παράλυτο από το λαιμό και κάτω (λόγω τραύματος στη σπονδυλική στήλη το 2007) εμφυτεύτηκαν δύο μικροί εγκεφαλικοί αισθητήρες που, με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου τεχνητής νοημοσύνης (μηχανικής μάθησης), κατέγραφαν τα γράμματα που ο ασθενής προσπαθούσε να «γράψει» στο μυαλό του, ενώ φανταζόταν ότι κρατάει ένα στυλό στο χέρι του και γράφει σε ένα επίσης φανταστικό χαρτί.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Κάθε γράμμα έχει ένα διακριτό νευρωνικό αποτύπωμα, το οποίο ο αλγόριθμος μπορεί να διακρίνει. Στη συνέχεια το σύστημα «μεταφράζει» σε πραγματικό χρόνο τα νοητικά γράμματα σε κείμενο στην οθόνη, με ακρίβεια της τάξης του 94%, η οποία φθάνει το 99%, όταν στη συνέχεια χρησιμοποιηθεί ένα λογισμικό αυτόματης διόρθωσης στο κείμενο που έχει παράγει ο υπολογιστής.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Ο παράλυτος πέτυχε ρυθμό γραψίματος 90 χαρακτήρων ή περίπου 18 λέξεων το λεπτό, υπερδιπλάσιο σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ μέσω χρήσης διεπαφής BCI, που ήταν περίπου 40 χαρακτήρες το λεπτό. Ο ασθενής μπορούσε, πλέον, να γράφει προτάσεις και να απαντά σε ερωτήσεις με ταχύτητα σχεδόν παρόμοια με αυτή που κάποιος υγιής συνομήλικός του πληκτρολογεί στο κινητό τηλέφωνο (γύρω στους 115 χαρακτήρες ή 23 λέξεις το λεπτό).</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Αυτές οι τεχνολογίες, που μετατρέπουν τη σκέψη σε κείμενο ή πράξη (π.χ. κίνηση τεχνητού προσθετικού χεριού) μπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους με κάθε είδους αναπηρίες. Όταν μία νευροεκφυλιστική πάθηση όπως η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, ένα εγκεφαλικό ή ένας σοβαρός τραυματισμός παραλύουν κάποιον και χάνει τη δυνατότητα κίνησης των χεριών και των ποδιών του, ακόμη κι αν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την αρχή της παράλυσης, δεν χάνεται η νευρωνική δραστηριότητα του εγκεφάλου του που αντιστοιχεί στο περπάτημα, στην κίνηση του χεριού ή στην ομιλία. Είναι ακριβώς αυτή η δυνατότητα που αξιοποιεί η νέα τεχνολογία και είναι τώρα η πρώτη φορά που μετατρέπεται σε γραπτό κείμενο υπολογιστή το νοητικό/φανταστικό γράψιμο (mindwriting).</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-size: medium;">Σχετικό βίντεο υπάρχει στη διεύθυνση:</span></span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=3gVvde54iro" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #337ab7; text-decoration-line: none;" target="_blank"><span style="font-size: medium;">https://www.youtube.com/watch?v=3gVvde54iro</span></a></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-size: medium;">Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:</span></span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><a href="https://www.nature.com/articles/s41586-021-03506-2" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #337ab7; text-decoration-line: none;" target="_blank"><span style="font-size: medium;">https://www.nature.com/articles/s41586-021-03506-2</span></a></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana;"><a href="https://www.amna.gr/home/article/552469/To-proto-sustima-technitis-noimosunis-pou-metatrepei-se-keimeno-to-noitiko-grapsimo-me-to-fantastiko-cheri-enos-paralutou">https://www.amna.gr/home/article/552469/To-proto-sustima-technitis-noimosunis-pou-metatrepei-se-keimeno-to-noitiko-grapsimo-me-to-fantastiko-cheri-enos-paralutou</a></span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-28690632675025791912021-05-11T22:35:00.002+03:002021-05-11T22:35:22.935+03:00Χαρταετοί θα παράγουν ενέργεια για τους ανθρώπους στον Άρη<p> <span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: medium;">Η ανθρωπότητα προετοιμάζεται πυρετωδώς για την πρώτη επίσκεψη της στον Άρη. Οι πιθανότητες να ξεκινήσει μια επανδρωμένη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη μέχρι το αργότερο το 2035 είναι πάρα πολλές. Αν η αποστολή στεφθεί με επιτυχία θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα ακολουθήσουν γρήγορα οι επόμενες με στόχο να δημιουργηθούν γρήγορα οι πρώτες βάσεις και να ακολουθήσει στην συνέχεια η πρώτη αποικία.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Ένα από τα πολλά ζητήματα που πρέπει να λυθούν για να είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή η διαβίωση στον αφιλόξενο Άρη είναι η παροχή ενέργειας στις κατοικίες και τις εγκαταστάσεις που θα δημιουργηθούν εκεί. Οι διαφόρων ειδών γεννήτριες και οι μπαταρίες για συστήματα παραγωγής ενέργειας έχουν μεγάλο μέγεθος και βάρος για να μεταφερθούν από την Γη με τα υπάρχοντα τουλάχιστον διαστημόπλοια που θα διαθέτουμε.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Παράλληλα η ηλιοφάνεια στον πλανήτη είναι σημαντικά μικρότερη από αυτή στην Γη και μπορεί να αξιοποιηθεί για τα ρομπότ που στέλνουμε εκεί για εξερεύνηση αλλά όχι και για την παροχή ενέργειας που να καλύπτει τις ανάγκες της διαμονής ανθρώπων στον πλανήτη.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Άρα πρέπει να βρεθούν κάποιοι άλλοι τρόποι. Έχουν πέσει στο τραπέζι διάφορες ιδέες και προτάσεις. Η τελευταία έρχεται από επιστήμονες του <a href="https://www.tudelft.nl/en/" style="color: #005689; letter-spacing: 0px; margin: 0px; outline-style: none; padding: 0px; text-decoration-line: none;">Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Delft </a>στην Ολλανδία και ανεξάρτητα από το αν είναι εφαρμόσιμη είναι σίγουρα η πιο ευφάνταστη που έχει παρουσιαστεί μέχρι σήμερα.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τεράστιοι χαρταετοί μπορούν να παρέχουν αιολική ενέργεια στους κατοίκους του Κόκκινου Πλανήτη. O χαρταετός θα είναι δεμένος με ένα καλώδιο σε μια καλούμπα. Καθώς ο χαρταετός θα πετά ολοένα και ψηλότερα και το καλώδιο θα ξεδιπλώνεται η καλούμπα θα περιστρέφεται παράγοντας ενέργεια. Τέτοιοι μηχανισμοί με την χρήση χαρταετών για παραγωγή αιολικής ενέργειας χρησιμοποιούνται και στην Γη αλλά είναι μικρής κλίμακας.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Οι θιασώτες της ιδέας προτείνουν χαρταετούς η επιφάνεια των οποίων θα είναι τουλάχιστον 50 τετραγωνικά μέτρα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Delft οι χαρταετοί μπορούν μαζί με κάποια συστήματα ηλιακής ενέργειας ή πιθανώς και άλλα συστήματα αξιοποίησης του τοπικού περιβάλλοντος να παράγουν τις απαραίτητες ποσότητες ενέργειας για να καλύπτουν τις ανάγκες μια κατοικίας σε καθημερινή βάση.</span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">https://www.naftemporiki.gr/story/1724709/xartaetoi-tha-paragoun-energeia-gia-tous-anthropous-ston-ari</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-53860645528464032792021-05-09T16:27:00.002+03:002021-05-09T16:27:17.325+03:00Υπάρχουν ενεργά ηφαίστεια στον Άρη δείχνουν νέα ευρήματα<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται πυρετωδώς για το πρώτο ταξίδι της στον Άρη. Είναι πλέον θέμα λίγου χρόνου πότε αυτό θα συμβεί. Ο Έλον Μασκ με την διαστημική του εταιρεία, την Space X, υποστηρίζει ότι θα στείλει ανθρώπους στον Άρη μέσα στην επόμενη πενταετία ενώ η NASA προετοιμάζει την δική της επανδρωμένη αποστολή με πιο αργά βήματα αλλά σε κάθε περίπτωση με ορίζοντα δεκαετίας.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Είναι δεδομένο ότι οι επιστήμονες έχουν να λύσουν μια σειρά από πολλά ζητήματα για το πώς θα φτάσει στον Κόκκινο Πλανήτη ο άνθρωπος αλλά και πώς θα αντιμετωπίσει τις αφιλόξενες συνθήκες που επικρατούν εκεί. Επιστήμονες του Σεληνιακού και Πλανητικού Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και συνάδελφοι τους από Ινστιτούτο Πλανητικής Επιστήμης επίσης στην Αριζόνα θέτουν ένα ακόμη πρόβλημα στους επιστήμονες που ασχολούνται με την παρουσία του ανθρώπου στον Άρη.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Υποστηρίζουν ότι εξακολουθούν να υπάρχουν στον Άρη ενεργά ηφαίστεια. Η ερευνητική ομάδα μελέτησε εικόνες της επιφάνειας του Άρη που έχουν καταγράψει οι δορυφόροι που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από αυτόν. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι εντόπισαν τα ίχνη ηφαιστειακών εκρήξεων τα τελευταία 50 χιλιάδες έτη στην περιοχή Elysium Planitia η οποία βρίσκεται σε απόσταση 1,600 χλμ. από το σημείο που εκτελεί την αποστολή του το ρομπότ InSight της NASA το οποίο πραγματοποιεί γεωλογικές μελέτες στον Άρη.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Τα μέχρι σήμερα δεδομένα που είχαν στην διάθεση τους οι επιστήμονες έδειχναν ότι ο Άρης είχε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από περίπου 3-4 δισ. έτη η οποία σταδιακά κόπασε με τις τελευταίες ηφαιστειακές εκρήξεις να έχουν γίνει πριν περίπου τρία εκατ. έτη.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><strong style="letter-spacing: 0px; margin: 0px; padding: 0px;"><span style="font-size: medium;">Η ζωή</span></strong></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική γιατί αν πράγματι ο Άρης εξακολουθεί να είναι ηφαιστειακά ενεργός αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ πιθανό είτε να υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής στο εσωτερικό του πλανήτη είτε γενικότερα να υπάρχουν συνθήκες φιλικές στην παρουσία της ζωής.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">«Τα ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι είναι πολλές οι πιθανότητες να εξακολουθεί να υπάρχει ηφαιστειακή δραστηριότητα στον Άρη και να υπάρχουν φιλικές συνθήκες για την ζωή κάτω από την επιφάνεια» δηλώνει ο Ντέιβιντ Χόρβαθ, επικεφαλής της έρευνας η οποία εντόπισε μια περιοχή διαμέτρου 13 χλμ. με σκουρόχρωμα ιζήματα η οποία περιβάλει μια ηφαιστειακή σχισμή. Από αυτές τις σχισμές εξέρχεται συνήθως βασαλτικό μάγμα και γενικότερα υλικό ηφαιστειακής δραστηριότητας.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">«Όταν εντοπίσαμε αυτή την περιοχή γνωρίζαμε ότι ήταν κάτι ιδιαίτερο. Τα ιζήματα αυτά δεν είχαν καμία σχέση με τα ιζήματα όχι μόνο της ίδιας περιοχής αλλά ολόκληρου του Άρη. Θύμιζαν περισσότερο γεωλογικές δομές που αποτελούν προϊόν ηφαιστειακής δραστηριότητας και τις έχουμε δει να υπάρχουν στην Σελήνη και τον Ερμή» αναφέρει ο Χόρβαθ.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η μελέτη της σύνθεσης και των άλλων χαρακτηριστικών των ιζημάτων δείχνουν ότι προέρχονται από πυροκλαστικό ρεύμα που ακολούθησε μια ηφαιστειακή έκρηξη. Σε κάθε περίπτωση αν η ανακάλυψη αυτή επιβεβαιωθεί αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη πλέον η πιθανότητα ηφαιστειακής δραστηριότητας στον Άρη άρα και να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές στις επανδρωμένες αποστολές που ετοιμάζονται να πραγματοποιηθούν εκεί αλλά και στις τοποθεσίες που θα επιλεχθούν να γίνουν οι πρώτες βάσεις και αργότερα οι πρώτες αποικίες στον πλανήτη.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Επίσης αν όντως υπάρχει ενεργή ηφαιστειακή δραστηριότητα ίσως θα πρέπει στις αντίστοιχες περιοχές να οργανωθούν κάποιες αποστολές έρευνας για την παρουσία της ζωής στο υπέδαφος τους.</span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">https://www.naftemporiki.gr/story/1723854/yparxoun-energa-ifaisteia-ston-ari-deixnoun-nea-eurimata</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-71019414375159283452021-05-09T12:21:00.005+03:002021-05-09T12:21:43.507+03:00Η τεχνητή νοημοσύνη στη μάχη κατά της γνωστικής παρακμής<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: #fcf9f9; color: #333333; font-family: Verdana;">Να επιτύχουν την έγκαιρη ανίχνευση και μείωση των παραγόντων που προκαλούν γνωστική παρακμή, με χρήση Τεχνολογιών Τεχνητής Νοημοσύνης και Μηχανικής Μάθησης, επιχειρούν επιστήμονες του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας που συμμετέχουν ως εταίρος του ευρωπαϊκού έργου Lethe (Λήθη). Το έργο ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2021, έχει 4ετή διάρκεια και χρηματοδοτείται από το πλαίσιο έρευνας και ανάπτυξης «Ορίζοντας 2020» με Επιστημονικά Υπεύθυνο τον καθ. Δημήτριο Φωτιάδη, επικεφαλής της Μονάδας Ιατρικής Τεχνολογίας και Ευφυών Πληροφοριακών Συστημάτων του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, σε συνεργασία με τον καθ. Μανώλη Τσικνάκη, επικεφαλής του εργαστηρίου Υπολογιστικής Βιοϊατρικής του Ινστιτούτου Πληροφορικής.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Φωτιάδης εξήγησε ότι η περιοχή εστίασης του έργου είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος. «Η επιλογή του ονόματος του έργου δεν είναι τυχαία. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο ποταμός Λήθη ήταν ένα από τα πέντε ποτάμια του κάτω κόσμου, του Άδη. Αυτός ο ποταμός παίρνει μια συμβολική αξία, δηλαδή τη σημασία της μνήμης για τον άνθρωπο» ανέφερε ο κ. Φωτιάδης, που εξήγησε ότι η μνήμη νοείται ως ο πλούτος και η σοφία του παρελθόντος που κινδυνεύει από τη Λήθη, τα συμπτώματα της οποίας καλείται να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο έργο , μέσω τόσο της πρόληψης, όσο και της εκπαίδευσης του εγκεφάλου.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Οι ρίζες του έργου LETHE, όπως ανέφερε ο επικεφαλής της Μονάδας Ιατρικής Τεχνολογίας και Ευφυών Πληροφοριακών Συστημάτων του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, είναι βαθιές και βασίζονται στα αποτελέσματα έρευνας, μελετών και κλινικών δεδομένων που έχουν συλλεχθεί τα τελευταία 10 χρόνια, όπως οι μελέτες Memento, PredictND και FINGER - Μελέτη Φινλανδικής Γηριατρικής Παρέμβασης για την Πρόληψη της Γνωστικής Διαταραχής και Αναπηρίας.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">«Η ευρέως διαδεδομένη σε παγκόσμιο επίπεδο μελέτη FINGER απέδειξε ότι η πρόληψη της γνωστικής παρακμής σε άτομα που κινδυνεύουν, είναι εφικτό να γίνει μέσω αποτελεσματικής παρέμβασης σε διάφορες πτυχές του τρόπου ζωής των ατόμων αυτών» διευκρίνισε ο κ. Φωτιάδης που επισήμανε ότι το έργο LETHE αναμένεται να εξελίξει τα αποτελέσματα αυτής της εντυπωσιακής κλινικής μελέτης σε ένα νέο ψηφιακό μοντέλο (FINGER 2.0) βασισμένο σε ανεπτυγμένες, και πέραν της υπάρχουσας επιστημονικής στάθμης, τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">«Οι στρατηγικές για την αλλαγή του τρόπου ζωής, με στόχο την πρόληψη της νοητικής παρακμής, θα στηρίζονται σε τεχνολογίες αιχμής, όπως τεχνολογίες επαυξημένης πραγματικότητας, οι οποίες θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευρέως και να είναι προσβάσιμες από τον γηράσκοντα ευρωπαϊκό πληθυσμό» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Φωτιάδης.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Πιο συγκεκριμένα, ο χρήστης χρησιμοποιεί διάφορες φορέσιμες συσκευές, που παρακολουθούν την φυσική δραστηριότητα και την καρδιακή λειτουργία και αλληλεπιδρά με καινοτόμες εφαρμογές κινητού και ρομπότ Τεχνητής Νοημοσύνης που παρακολουθούν την γνωστική λειτουργία, την διατροφή, την χαλάρωση και την κοινωνική αλληλεπίδραση. «Αυτά τα συστήματα συλλέγουν πληροφορία απευθείας από τον χρήστη και με αλγορίθμους μηχανικής μάθησης, μεταφέρουν και μετατρέπουν την πληροφορία σε ψηφιακούς βιοδείκτες, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για έγκαιρη αναγνώριση και απαλοιφή των συμπτωμάτων και των παραγόντων κινδύνου (εξέλιξη της γνωστικής παρακμής/άνοιας) - σε ασθενείς που βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο» κατέληξε ο κ. Φωτιάδης.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Verdana; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="font-size: medium;">Το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) συμμετέχει στο έργο Lethe, στον σχεδιασμό και στην ανάπτυξη των συστημάτων πρόβλεψης κινδύνου εξέλιξης της νόσου.</span></p><p style="background-color: #fcf9f9; box-sizing: border-box; font-feature-settings: "kern"; font-kerning: normal; margin: 0px 0px 10px; text-rendering: optimizelegibility;"><span style="color: #333333; font-family: Verdana; font-size: medium;">https://www.amna.gr/home/article/551363/I-techniti-noimosuni-sti-machi-kata-tis-gnostikis-parakmis</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-18528743745780696592021-05-09T09:16:00.005+03:002021-05-09T09:16:40.827+03:00Έπεσε ο κινεζικός πύραυλος - Στον Ινδικό Ωκεανό τα συντρίμμια του<p> <span style="background-color: #f4f4f4; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">Τα απομεινάρια του πυραύλου των 18 τόνων</span><span style="background-color: #f4f4f4; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;"> </span>έπεσαν σήμερα τα ξημερώματα στον Ινδικό Ωκεανό,<span style="background-color: #f4f4f4; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;"> </span><span style="background-color: #f4f4f4; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px;">ενώ το μεγαλύτερο μέρος του καταστράφηκε κατά την επανείσοδό του στην ατμόσφαιρα της Γης, όπως μετέδωσαν τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης.</span></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Οι συντεταγμένες που δόθηκαν από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία επικαλέσθηκαν το Κινεζικό Γραφείο Επανδρωμένης Διαστημικής Μηχανικής, τοποθετούν το σημείο πρόσκρουσης στον ωκεανό, <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">δυτικά του αρχιπελάγους των Μαλδίβων.<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Τα συντρίμμια από τον πύραυλο <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">Long March 5B </span> είχαν κάνει μερικούς να κοιτάζουν με ανησυχία προς τον ουρανό μετά την εκτόξευσή του, στις 29 Απριλίου, από το νησί Χαϊνάν της Κίνας, όμως το Κινεζικό Γραφείο Επανδρωμένης Διαστημικής Μηχανικής ανακοίνωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος από τα συντρίμμια κάηκαν στην ατμόσφαιρα.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Κρατικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν πως τμήματα του πυραύλου εισήλθαν και πάλι στην ατμόσφαιρα στις 10:24 π.μ. ώρα Πεκίνου (05:24 ώρα Ελλάδας) και έπεσαν σε μια τοποθεσία με τις συντεταγμένες γεωγραφικό μήκος 72,47 μοίρες ανατολικά και γεωγραφικό πλάτος 2,65 μοίρες βόρεια.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Ο <span style="box-sizing: border-box; font-family: FedraSansMedium;">Long March 5B,</span> που εκτοξεύθηκε την περασμένη εβδομάδα ήταν η δεύτερη ανάπτυξη της παραλλαγής 5Β μετά την παρθενική πτήση της τον Μάιο 2020. Πέρυσι, κομμάτια του πρώτου πυραύλου Μεγάλη Πορεία 5Β είχαν πέσει στην Ακτή του Ελεφαντοστού, προκαλώντας ζημιές σε μερικά κτίρια. Δεν είχαν αναφερθεί τραυματισμοί.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της Γης είναι καλυμμένο με νερό, οι πιθανότητες να έπεφτε ο πύραυλος σε κατοικημένη περιοχή στην ξηρά ήταν χαμηλές και οι πιθανότητες να προκαλούνταν τραυματισμοί ακόμη μικρότερη, σύμφωνα με ειδικούς.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Όμως η αβεβαιότητα για την πορεία που θα ακολουθούσε ο πύραυλος κατά την πτώση του και το γεγονός ότι η Κίνα δεν διατύπωσε ισχυρότερες διαβεβαιώσεις πριν από την επιστροφή του πυραύλου στην ατμόσφαιρα είχαν τροφοδοτήσει τις ανησυχίες.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Στη διάρκεια της πτήσης του πυραύλου, ο αστροφυσικός του Χάρβαρντ Τζόναθαν Μακντάουελ είπε στο Reuters, πως η ζώνη που μπορεί να έπεφταν τα συντρίμμια εκτεινόταν από τη Νέα Υόρκη, τη Μαδρίτη ή το Πεκίνο προς βορρά και τη νότια Χιλή και το Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας προς νότο.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Από τον Ιούλιο 1979 που μεγάλα τμήματα του διαστημικού σταθμού Skylab της NASA έπεσαν στην Αυστραλία, οι περισσότερες χώρες επιδιώκουν να αποφεύγουν τέτοιες ανεξέλεγκτες επιστροφές στην ατμόσφαιρα μέσω του σχεδιασμού των διαστημικών σκαφών τους, δήλωσε ο Μακντάουελ.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">«Το γεγονός ότι οι κινέζοι σχεδιαστές του πυραύλου δεν αντιμετώπισαν το ζήτημα αυτό, τους κάνει να μοιάζουν τεμπέληδες», πρόσθεσε ο Μακντάουελ, μέλος του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"> </p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;">Η Global Times, η κινεζική ταμπλόιντ που εκδίδεται από την επίσημη Λαϊκή Ημερησία, απέρριψε ως «δυτικές υπερβολές» τις ανησυχίες ότι ο πύραυλος είναι εκτός ελέγχου και θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιές.</p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif; font-size: 20px; letter-spacing: 0.4px; margin: 0px 0px 0.1em;"><br /></p><p style="background-color: #f4f4f4; box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 0.1em;"><span style="color: #0f0f0f; font-family: FedraSansBook, sans-serif;"><span style="letter-spacing: 0.4px;">https://www.lifo.gr/now/world/epese-o-kinezikos-pyraylos-ston-indiko-okeano-ta-syntrimmia-toy</span></span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3490601096158901883.post-50621601001488069072021-05-08T10:35:00.003+03:002021-05-08T10:35:17.797+03:00Επανάσταση στα τσιπ από την ΙΒΜ, με τσιπ 2 νανομέτρων<p><span style="font-size: medium;"> <span style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επί δεκαετίες κάθε γενικά τσιπ υπολογιστή γινόταν ταχύτερη και πιο ενεργειακά αποδοτική επειδή τα βασικά τους δομικά στοιχεία, τα τρανζίστορ, γίνονταν μικρότερα. Ο ρυθμός αυτής της βελτίωσης έχει επιβραδυνθεί κατά πολύ, ωστόσο η ΙΒΜ ανακοίνωσε την Πέμπτη πως υπάρχει ακόμα μία γενιά εξέλιξης στο πυρίτιο.<span></span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Όπως αναφέρει το Reuters, η IBM παρουσίασε αυτό που, όπως λέει, είναι η πρώτη τεχνολογία παραγωγής τσιπ των 2 νανομέτρων. Η τεχνολογία αυτή θα θα μπορούσε να είναι μέχρι και 45% ταχύτερη από τα καθιερωμένα τσιπ των 7 νανομέτρων σε πολλά από τα σημερινά laptops και τηλέφωνα και μέχρι 75% αποδοτικότερα ενεργειακά, σύμφωνα με την εταιρεία.</span></p><div class="teads-adCall" style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px;"></div><div id="adman-display-fallback" style="background-color: white; color: #111111; display: flex; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; justify-content: center; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;"></div><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η τεχνολογία αυτή κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί αρκετά χρόνια για να βγει στην αγορά. Η IBM, κάποτε μεγάλος παραγωγός τσιπ, πλέον κάνει outsourcing την μεγάλης κλίμακας παραγωγή της στη Samsung, μα διατηρεί ένα ερευνητικό κέντρο κατασκευής στο Όλμπανι της Νέας Υόρκης.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Τα τσιπ 2 νανομέτρων θα είναι μικρότερα και ταχύτερα από τα σημερινά τσιπ αιχμής των 5 νανομέτρων, που αρχίζουν τώρα να εμφανίζονται σε premium τηλέφωνα όπως το iPhone 12, και από τα τσιπ των 3 νανομέτρων που αναμένεται να έρθουν μετά από αυτά των 5 νανομέτρων.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Η τεχνολογία που παρουσίασε η ΙΒΜ είναι το βασικότερο δομικό κομμάτι ενός τσιπ: Ένα τρανζίστορ, που λειτουργεί ως διακόπτης για τα 1 και τα 0 και βρίσκεται στα θεμέλια των σύγχρονων υπολογιστών.</span></p><p style="background-color: white; color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="font-size: medium;">Το να γίνονται οι διακόπτες αυτοί πολύ μικροί τους καθιστά ταχύτερους και πιο αποδοτικούς ενεργειακά, μα επίσης δημιουργεί προβλήματα ως προς τη διαρροή ηλεκτρονίων όταν οι διακόπτες είναι κλειστοί. Ο Ντάριο Γκιλ, αντιπρόεδρος της εταιρείας και διευθυντής της ΙΒΜ Research είπε στο Reuters ότι επιστήμονες ήταν σε θέση να περάσουν φύλλα μονωτικού υλικού πάχους μόλις λίγων νανομέτρων για να σταματούν τις διαρροές.</span></p><p style="background-color: white; line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 0px 12px;"><span style="color: #111111; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium;">https://www.naftemporiki.gr/story/1723429/epanastasi-sta-tsip-apo-tin-ibm-me-tsip-2-nanometron</span></p>physicsgghttp://www.blogger.com/profile/15387415405282192653noreply@blogger.com0