Μπορεί να είναι τα τέρατα του σύμπαντος, αλλά οι ελλειπτικοί γαλαξίες αρχίζουν τη ζωή τους όπως οι νιφάδες του χιονιού. Μέχρι τώρα οι αστρονόμοι υπέθεταν ότι οι γαλαξίες με πολύ μεγάλη μάζα σχηματίζονται όταν συγκρούονται δυο μικρότεροι σπειροειδείς γαλαξίες.
Όμως υπάρχει και μια εναλλακτική θεωρία σύμφωνα με την οποία ένα νέφος αερίου καταρρέει λόγω της βαρύτητάς του προς τον σχηματισμό ενός πυκνού πυρήνα από άστρα, που στη συνέχεια μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου αφομοιώνοντας μικρότερους γαλαξίες. Αυτό είναι παρόμοιο με τον τρόπο που σχηματίζεται σταδιακά ο πάγος των κρυστάλλων γύρω από μικροσκοπικούς κόκκους σκόνης καθώς πέφτουν προς τη γη, σχηματίζοντας μια νιφάδα χιονιού.
Τώρα υπάρχουν αποδείξεις ότι ένας ελλειπτικός γαλαξίας, ο NGC 1407, σχηματίστηκε με τον τρόπο αυτό. Ο Duncan Forbes και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Βικτώριας στην Αυστραλία, χρησιμοποίησαν τα χρώματα από σμήνη άστρων του γαλαξία NGC 1407 για τον προσδιορισμό της χημικής σύνθεσής του. Βρήκαν ότι η συγκέντρωση των βαρέων στοιχείων ήταν μεγαλύτερη στον κεντρικό του πυρήνα και μικρότερη προς προς τα άκρα του, γεγονός που συμφωνεί με τη θεωρία κατάρρευσης του νέφους αερίων. Τούτο συμβαίνει διότι η βαρύτητα στο κέντρο του νέφους είναι ισχυρότερη απ' ότι στα άκρα του, συγκεντρώνοντας τα βαριά στοιχεία που παράγονται στα εκεί άστρα. Αυτή η συγκέντρωση βαρέων στοιχείων δεν υπάρχει στις εξωτερικΈςς περιοχές.
Η έρευνα αυτή αποδεικνύει ότι η ανάπτυξη των γαλαξιών μεγάλης μάζας γίνεται σε δυο στάδια: η αρχική διαλυτική κατάρρευση ακολουθείται από μια εκ των έσω αύξηση των μικρής μάζας συστημάτων. Με λίγα λόγια οι ελλειπτικοί γαλαξίες σχηματίζονται σταδιακά "προς τα έξω".
newscientist -
arxiv.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου