Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη Φυσική είναι η ενοποίηση της θεωρίας της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Albert Einstein με την κβαντική θεωρία.
Τα στοιχεία που συλλέγονται από ένα τηλεσκόπιο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ την προσπάθεια αυτή.
Το INTErnational Gamma-Ray Astrophysics Laboratory (INTEGRAL) είναι ένα διαστημικό παρατηρητήριο που λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), σε συνεργασία με τη NASA και τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos).
Ήταν το βαρύτερο φορτίο της ESA που εκτοξεύθηκε ποτέ στο διάστημα και περιείχε τα πιο σύνθετα και ευαίσθητα όργανα ανίχνευσης ακτίνων γ σε σχέση με άλλα τηλεσκόπια.
Οι φυσικοί που προσπαθούν να συνδυάσουν την ιδέα του Αϊνστάιν για λείο χώρο με την κοκκώδη προσέγγιση της κβαντικής θεωρίας, αναμένουν ότι τηλεσκόπια όπως το INTEGRAL θα δώσουν σε απαντήσεις.
Η θεωρία του Αϊνστάιν βασίζεται στο γεγονός ότι ο χώρος, ανεξάρτητα από την κλίμακα, είναι «ομαλά κατασκευασμένος». Η κβαντική θεωρία προτείνει ότι, σε μικροσκοπικό επίπεδο, ο χώρος είναι στην πραγματικότητα κατασκευασμένος από μικροσκοπικούς κόκκους, όπως η άμμος σε μια παραλία.
Το INTEGRAL δείχνει ότι οι «κόκκοι» του κβαντικού χώρου υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα από ότι προβλέπει η κβαντική θεωρία. Τα νέα δεδομένα βάζουν νέα πιο κλειστά όρια για το μέγιστο μέγεθός τους.
Το τηλεσκόπιο είναι σε θέση να φθάσει σε αυτά τα συμπεράσματα, διότι οι ακτίνες γ επηρεάζονται από την κοκκώδη δομή του χώρου καθώς ταξιδεύουν μέσα σ’ αυτόν. Ταλαντώνονται, στροβιλίζονται και μπορούν να αλλάξουν την κατεύθυνσή τους. Οι αστροφυσικοί ονομάζουν αυτή την ιδιότητα πόλωση.
Χρησιμοποιώντας μια θεωρητική προσέγγιση, οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν το μέγεθος των κόκκων, αναλύοντας τη διαφορά στην πόλωση μεταξύ υψηλής και χαμηλής ενέργειας ακτίνων γ. Το INTEGRAL μπορεί να δώσει με μεγάλη ακρίβεια τέτοιες πληροφορίες.
Η κβαντική θεωρία προτείνει μία κλίμακα 10‒35 μέτρα για τους μικρότερους κόκκους. Αλλά τα δεδομένα του INTEGRAL δείχνουν ότι οι κβαντικοί κόκκοι πρέπει να είναι της τάξης των 10‒48 μέτρων ή μικρότεροι.
Σύμφωνα με τον Philippe Laurent : "Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα στη θεμελιώδη φυσική και θα αποκλείσει κάποιες θεωρίες χορδών καθώς και θεωρίες κβαντικής θεωρίας βρόχων".
«Η θεμελιώδης φυσική είναι η λιγότερο προφανής εφαρμογή του παρατηρητηρίου ακτίνων γ INTEGRAL. Παρόλα αυτά, μας επέτρεψε να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός για τη διερεύνηση της φύσης του χώρου», συμπληρώνει Christoph Winkler.
softpedia.com
Τα στοιχεία που συλλέγονται από ένα τηλεσκόπιο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ την προσπάθεια αυτή.
Το INTErnational Gamma-Ray Astrophysics Laboratory (INTEGRAL) είναι ένα διαστημικό παρατηρητήριο που λειτουργεί η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), σε συνεργασία με τη NASA και τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos).
Ήταν το βαρύτερο φορτίο της ESA που εκτοξεύθηκε ποτέ στο διάστημα και περιείχε τα πιο σύνθετα και ευαίσθητα όργανα ανίχνευσης ακτίνων γ σε σχέση με άλλα τηλεσκόπια.
 |
| Αυτό είναι το τηλεσκόπιο INTEGRAL της ESA (Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος), ο πιο ευαίσθητος ανιχνευτής ακτίνων γ στο διάστημα. |
Η θεωρία του Αϊνστάιν βασίζεται στο γεγονός ότι ο χώρος, ανεξάρτητα από την κλίμακα, είναι «ομαλά κατασκευασμένος». Η κβαντική θεωρία προτείνει ότι, σε μικροσκοπικό επίπεδο, ο χώρος είναι στην πραγματικότητα κατασκευασμένος από μικροσκοπικούς κόκκους, όπως η άμμος σε μια παραλία.
Το INTEGRAL δείχνει ότι οι «κόκκοι» του κβαντικού χώρου υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα από ότι προβλέπει η κβαντική θεωρία. Τα νέα δεδομένα βάζουν νέα πιο κλειστά όρια για το μέγιστο μέγεθός τους.
Το τηλεσκόπιο είναι σε θέση να φθάσει σε αυτά τα συμπεράσματα, διότι οι ακτίνες γ επηρεάζονται από την κοκκώδη δομή του χώρου καθώς ταξιδεύουν μέσα σ’ αυτόν. Ταλαντώνονται, στροβιλίζονται και μπορούν να αλλάξουν την κατεύθυνσή τους. Οι αστροφυσικοί ονομάζουν αυτή την ιδιότητα πόλωση.
Χρησιμοποιώντας μια θεωρητική προσέγγιση, οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν το μέγεθος των κόκκων, αναλύοντας τη διαφορά στην πόλωση μεταξύ υψηλής και χαμηλής ενέργειας ακτίνων γ. Το INTEGRAL μπορεί να δώσει με μεγάλη ακρίβεια τέτοιες πληροφορίες.
Η κβαντική θεωρία προτείνει μία κλίμακα 10‒35 μέτρα για τους μικρότερους κόκκους. Αλλά τα δεδομένα του INTEGRAL δείχνουν ότι οι κβαντικοί κόκκοι πρέπει να είναι της τάξης των 10‒48 μέτρων ή μικρότεροι.
Σύμφωνα με τον Philippe Laurent : "Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα στη θεμελιώδη φυσική και θα αποκλείσει κάποιες θεωρίες χορδών καθώς και θεωρίες κβαντικής θεωρίας βρόχων".
«Η θεμελιώδης φυσική είναι η λιγότερο προφανής εφαρμογή του παρατηρητηρίου ακτίνων γ INTEGRAL. Παρόλα αυτά, μας επέτρεψε να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός για τη διερεύνηση της φύσης του χώρου», συμπληρώνει Christoph Winkler.
softpedia.com
Ναι αλλα αυτο το υποστηριζει εδω και 15 χρονια ο Lee Smolin οπου στη θεωρεια του περι κβαντικης βαρυητας μιλαει συγκεκριμενα για το αναμενομενο μηκος των χωροχρονικων κβαντων και τα εξισωνε περιπου με το μηκος πλανκ...κανω λαθος..??/
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μήκος Planck είναι 10^(-35)...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://physicsgg.blogspot.com/2011/02/planck.html ...
Τα πειραματικά δεδομένα του INTEGRAL δείχνουν μέγεθος μικρότερο του 10^(-48)